yemek
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Köken 1[düzenle]
Osmanlı Türkçesi یمك (yemek, eylem) sözcüğünden devralındı, o da Ana Türkçe *jē- (“yemek”, eylem) sözcüğünden devralındı
Eylem[düzenle]
yemek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yer)
- ağızda çiğneyerek yutmak
- Adam o kadar çabuk yiyor ki hizmetçi ekmek yetiştiremiyor. - B. Felek
- aşındırmak, kemirmek, oymak, delmek
- Neclâ onun böyle kendinden geçercesine çalıştığını gördükçe üzüntüden tırnaklarını yiyor. - H. Taner
- ısırmak
- Sivrisinekler çocuğun kollarını yemiş.
- batmak, çizmek, kaşındırmak, dalamak
- hoşa gitmeyen kötü bir duruma uğramak, tutulmak
- Kendini topladı ama fena yerinden gagayı yedi sanırım... - M. Ş. Esendal
- hakkı olmayan ve kendisine yasak edilmiş bulunan bir şeyi kabul etmek
- Haram yemek. Rüşvet yemek.
- harcamak, tüketmek, bitirmek
- Mirası sen yedin, zahmeti ben çekiyorum diye latife ediyordu. - M. Ş. Esendal
- yasal yoldan cezalandırılmak
- birine alacağını vermemek, ödememek
- Bu adam benim yüz bin liramı yedi.
- başkasının parasını harcamak
- Dalkavuklar çok parasını yemişler.
- harcanmak, kullanılmak, sarf edilmek
- Yapımına başlanan bu yapı günde 5 ton çimento yiyor.
- sürekli üzmek, tedirgin etmek
- Bu dert beni yiyor.
- gücünü kırmak, perişan etmek, mahvetmek
- kandırmak
- Bizi yemek, sana mı kaldı.
Çekimleme[düzenle]
yemek eyleminin çekimi
Çeviriler[düzenle]
ağızda çiğneyerek yutmak
|
Köken 2[düzenle]
Osmanlı Türkçesi یمك (yemek) sözcüğünden devralındı. O da Ana Türkçe *jē- (“yemek”, eylem) sözcüğünden, yukarıdaki Köken 1'e bakın.
Ad[düzenle]
yemek hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
yemek (belirtme hâli yemeği, çoğulu yemekler)
- (yiyecekler) yenmek için pişirilip hazırlanmış yiyecek, aş, taam, ekmek
- Yemekten sonra lokantalı vagondan birer de kahve getirttiler. - M. Ş. Esendal
- yemek yeme, karın doyurma işi
- Yemekten sonra gocuğuna sarar yatırırdı beni. - N. Cumalı
- günün belli saatlerinde yenilen gıda
- misafirlere yiyecek verilerek yapılan ağırlama
- Pek protokolcü olduğu için yemek sessiz geçiyordu. - F. R. Atay
Çekimleme[düzenle]
yemek adının çekimi
Üst kavramlar[düzenle]
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Deyimler[düzenle]
- ağızını yemek
- akşam yemeği
- alabandayı yemek
- alaminüt yemek
- altıdan yemek
- arap yemeği
- ayvayı yemek
- baş yemek
- bayram yemeği
- bıçak yemek
- birbirini yemek
- bok yemek
- borç yemek
- bounu yemek
- buturma yemek
- ceza yemek
- cimcik yemek
- çalım yemek
- çarçur yemek
- çifte yemek
- damga yemek
- darbe yemek
- dayak yemek
- ekmeğini yemek
- et yemeği
- ev yemeği
- fırça yemek
- feleğin sillesini yemek
- gayarı yemek
- gol yemek
- göğle yemek
- göğleme yemek
- gözle yemek
- gün yemek
- güveyi yemeği
- halt yemek
- haram yemek
- hava yemek
- hazır yemek
- hazırdan yemek
- içini yemek
- iğne yemek
- iftar yemeği
- kafayı yemek
- kazık yemek
- kuşluk yemeği
- küfür yemek
- ölü yemeği
- sahur yemeği
- sopa yemek
- teklim yemeği
- tencere yemeği
- yemek borusu
- yemek çeşidi
- yemek çıkarmak
- yemek dolabı
- yemek dökmek
- yemek duası
- yemek fiili
- yemek hizmeti
- yemek listesi
- yemek tuzu
- yemek vakti
- yemek yemek
- yemek zamanı
Atasözleri[düzenle]
- Emek olmadan yemek olmaz
- En kolay iş yemek, çiğnemeden yutulmaz
- Peynir ekmek, hazır yemek
- Tok iken yemek yiyen, mezarını dişiyle kazar
- Maksadı üzüm yemek değil, bağcıyı dövmek
Çeviriler[düzenle]
yenmek için hazırlanan yiyecek
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "yemek"
Kategori:
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Osmanlı Türkçesinden devralınan Türkçe sözcükler
- Ana Türkçe kökenli Türkçe sözcükler
- Ana Türkçeden devralınan Türkçe sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe eylemler
- Eylemler
- Türkçe adlar
- Adlar
- Yiyecekler
- Türkçede yiyecekler