gün

Başka anlamlar veya farklı yazılışlar için bakınız: Gün

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	gün	günler
Belirtme (-i)	günü	günleri
Yönelme (-e)	güne	günlere
Bulunma (-de)	günde	günlerde
Çıkma (-den)	günden	günlerden
Tamlayan	günün	günlerin

gün -nü

Anlamlar

[1] (kronoloji) Güneş'in Dünya çevresinde bir tur atması neticesinde geçen zaman

[2] Güneş ışığı

[3] gündüz

[4] yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre

[5] içinde bulunulan zaman

[6] zaman, sıra

[7] çağ, devir

[8] iyi yaşanmış zaman

[9] bayram niteliğinde özel gün

[10] belirli günlerde ev hanımlarının misafir ağırlamak için yaptıkları toplantı

[11] tarih

[12] (gök bilimi) Güneş

Söyleniş

ˈgyn, çoğulu gynˈleɾ

Heceleme

gün, çoğulu gün·ler

Örnekler

[3] Bütün gün yanında kalırdım. - A. Ağaoğlu

[4] yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre

Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan'da. - N. Cumalı

[5] içinde bulunulan zaman

Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu. - R. N. Güntekin

[6] Ama şu son günlerde büyük bir ilerleme olmuştu kadında. - A. Kulin

[8] Zavallı, gün görmedi.

[9] Bugün Fransızların günü imiş.

[10] Yarın Ayşe Hanım'ın günü.

Deyimler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

felekten bir gün çalmak, gün gibi aşikâr, gün görmek, gün görmüş, gün ola harman ola, günü gününe, gününü doldurmak, gününü gün etmekhesap günüiyi gün dostukara gün dostuo gün bugün

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "gün"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: gün (az) Eski Türkçe: yarın (tr) Gagavuzca: gün (gag) Karakalpakça: kün (kaa) Kazakça: күн (kk) Kırım Tatarca: kün (crh) Kırgızca: kün (ky) Özbekçe: күн (uz) Tatarca: kön (tt), täwlek (tt) Türkmence: гүн (tk), gün (tk) Uygurca: كۈن (ug)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Afrikanca: [1] dag (af) Almanca: [1] Tag (de) eril Arapça: [1] يوم (ar) eril [yeum] Aşağı Almanca: [1] Dag (nds) Aymaraca: [1] uru (ay) Bretonca: [1] deiz (br) eril, deizioù (br) eril Bulgarca: [1] ден (bg) eril [den] Çekçe: [1] den (cs) eril Çince: [1] 天 (zh) [tiān], 日 (zh) [rì] Danca: [1] dag (da) Darice: [1] روز (prs) [ruz] Endonezce: [1] hari (id) Ermenice: [1] օր (hy) Esperanto: [1] tago (eo) Estonca: [1] päev (et), [4] ööpäev (et) Farsça: [1] روز (fa) [ruz] Fince: [1] päivä (fi), [2] päivänvalo (fi), [3] päiväsaika (fi), [4] vuorokausi (fi) Fransızca: [1] jour (fr) eril, [4] vingt-quatre heures (fr) dişil Frizce: [1] dei (fy) Galce: [1] dydd (cy) Galiçyaca: [1] día (gl) Hausaca: [1] rana (ha) Hırvatça: [1] dan (hr) eril Hollandaca: [1] dag (nl) eril, etmaal (nl) cinssiz İbranice: [1] יום (he) eril [yom] İdo: [1] dio (io) İngilizce: [1] day (en), [2] daylight (en), [3] daytime (en) İnterlingua: [1] die (ia) İrlandaca: [1] lá (ga) İspanyolca: [1] día (es) eril İsveççe: [1] dag (sv), [4] dygn (sv) İsviçre Almancası: [1] Tag (de) eril İtalyanca: [1] giorno (it) İzlandaca: [1] dagur (is) Japonca: [1] 日 (ja), ひ (ja) [hi], にち (ja) [nichí], 曜日 (ja), ようび (ja) [yōbi], 昼 (ja), ひる (ja) [hirú], 昼間 (ja), ひるま (ja) [hirumá], 日中 (ja), にっちゅう (ja) [nítchū] Katalanca: [1] dia (ca) eril, jorn (ca) eril Kürtçe: [1] roj (ku) Lao dili: [1] ມື້ (lo) Latince: [1] dies (la) Lehçe: [1] dzień (pl) eril; doba (pl) dişil Letonca: [1] diena (lv) Litvanca: [1] diena (lt) Livice: [1] pǟva (liv) Lüksemburgca: [1] Dag (lb) Macarca: [1] nap (hu) Manksça: [1] laa (gv) Norveççe: [1] dag (no) Portekizce: [1] dia (pt) eril Rusça: [1] день (ru) eril [den] Sırpça: [1] дан (sr) eril [dan] Slovakça: [1] deň (sk) eril Slovence: [1] dan (sl) eril Tayca: [1] วัน (th) [wan] Ukraynaca: [1] день (uk) eril [den] Vepsice: [1] päiv (vep) Yahudi İspanyolcası: [1] diya (lad) Yahudi Almancası: [1] tag (yi) [təg] Modern Yunanca: [1] μέρα (el) [méra]

Türetilmiş kavramlar

günlük, Sevgililer günü

Üst kavramlar

[1] hafta

Alt kavramlar

[1] gece, gündüz

Atasözleri

deliye her gün bayram, gün gelir devran döner, keser döner gün gelir devran döner, keser döner, sap döner, gün gelir hesap döner

Azerice

Ad

Anlamlar

[1] (kronoloji) gün

Çağatayca

Ad

Anlamlar

[1] afıtab, Güneş, gündüz

Gagavuzca

Ad

Anlamlar

[1] (kronoloji) gün

Atasözleri

Ak akçe kara gün içindir

Ak gün ağartır, kara gün karartır

Bir adama kırk gün ne dersen o olur

Bir günlük ölüye üç gün yiyecek gerek

Buyurmadan tutan evlat, gün doğmadan kalkan avrat, deh demeden yürüyen at

Deliye her gün bayram

Dünya ölümlü, gün akşamlı

Köken

[1] (Eski Türkçe) kün

Kaynaklar

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Ad

Anlamlar

[1] (kronoloji) gün

Kaynaklar

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.