bulunmak

Türkçe

Söyleniş

IPA: bulunˈmac

Heceleme

Heceleme: bu·lun·mak

Eylem

bulunmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bulunur) -ur

1. bulma işine konu olmak

   Yerde para bulundu.

2. herhangi bir durumda olmak

   Az sonra ikramda bulunmak için mutfaktan çıktığında, gençlerin avluda konuştuklarını gördü. - A. Kulin

3. bir yerde olmak

   İçinde bulunduğumuz tarihte Osmanlı Devleti'nin temelleri çökmüş, ömrü tamam olmuştu. - M. K. Atatürk

4. bulmak fiilinin pasif hâli

Deyimler

çorbada tuzu bulunmak

içinde parmağı bulunmak

tetikte bulunmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bulunmak"

Türk lehçeleri

• Azerice: bulunmaq (az), olmaq (az)
• Eski Türkçe: buldukmak (tr)

• Tatarca: tabılu (tt)
• Türkmence: tapylmak (tk)

Çeviriler

• Fince: löytyä (fi), tulla (fi)