ısırmak

Türkçe

Osmanlı Türkçesi ایصرمق‎ (ısırmak) sözcüğünden devralındı.

ısırmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi ısırır)

dişleri arasına alıp sıkmak
Dolu bir kadeh içti ve meze yerine alt dudağını ısırdı. - A. Gündüz
dişleriyle koparmak
Ekmekten bir lokma ısırırken hole bakıyorum. - A. Ümit
rüzgâr sert esmek, keskin bir biçimde etkilemek
Ayaz insanın yüzünü ısırıyordu. - T. Buğra
kumaş dalamak, kaşındırmak

çeviriler

Almanca: beißen (de)
Azerice: dişləmək (az)
Eski Türkçe: ısırmak‎ (otk) (ısırmak), ısrumak‎ (otk) (ısrumak), tençmek‎ (otk) (tençmek), yençmek‎ (otk) (yençmek)
Felemenkçe: bijten (nl)
Fince: purra (fi)
Fransızca: mordre (fr)
İngilizce: bite (en)
Karaçay Balkarca: tişle (krc)
Kırım Tatarca: tışlemek (crh)
Macarca: harap (hu)
Rusça: кусать (ru) (kusatʹ)

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.