bitirmek

Türkçe

Eylem

bitirmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bitirir) bitirmek -ir

[1] bitmesini sağlamak, sona erdirmek, tüketmek, tamamlamak, sonuçlandırmak

Bu işi sonuna kadar bitirmek lazım. - P. Safa

[2] güçsüz düşürmek, bitkin duruma getirmek, yormak

Onu en çok bitiren Filistin, Irak cepheleri oldu. - A. Gündüz

[3] onulmaz duruma getirmek, mahvetmek

Yetişir koştuğum aşkın peşi sıra; Bitirdi beni bu içki, bu kumar - C. S. Tarancı

Yazılışlar

بتورمك‏

Deyimler

yiyip bitirmek

Türk lehçeleri

• Tatarca: beterü (tt)

Çeviriler

• Fince: lopettaa (fi)
• Fransızca: cesser (fr)

• Kürtçe: xilas kirin (ku)

Türkmence

Eylem

[1] bitirmek, tamamlamak

[2] yerine getirmek, yapmak, sonuçlandırmak