أكل

Ayrıca bakınız: آكل

Arapça

Köken 1

Ana Semitik dili *ʔakal- sözcüğünden (ء ك ل‎ (ʾ-k-l)).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.ka.la/

• dinle

  (dosya)

Eylem

أَكَلَ (ʾekele) I, geniş zaman يَأْكُلُ‎‎ (yeʾkülü)

1. (geçişli) tüketmek (gıda), yemek
2. (geçişli) tüketmek (emtia, para, v.s.) (bir yeme şekli))
3. (geçişli, böcekler, yangın veya pas gibi aşındırıcı, çürüyen veya yanıcı bir maddeden) kemirmek, yiyip bitirmek, aşındırmak; yok etmek

Çekimleme

أَكَلَ

çekimi (biçim-I sahih irregular, mastarlar أَكْل veya مَأْكَل)

mastarlar الْمَصَادِر						أَكْل veya مَأْكَل‎ ʾekl veya meʾkel
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						آكِل‎ ʾākil
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَأْكُول‎ meʾkūl
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَكَلْتُ‎ ʾekeltü	أَكَلْتَ‎ ʾekelte	أَكَلَ ʾekele		أَكَلْتُمَا‎ ʾekeltümā	أَكَلَا‎ ʾekelā		أَكَلْنَا‎ ʾekelnā	أَكَلْتُمْ‎ ʾekeltüm	أَكَلُوا‎ ʾekelū
	dişil		أَكَلْتِ‎ ʾekelti	أَكَلَتْ‎ ʾekelet			أَكَلَتَا‎ ʾekeletā			أَكَلْتُنَّ‎ ʾekeltünne	أَكَلْنَ‎ ʾekelne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	آكُلُ‎ ʾākülü	تَأْكُلُ‎ teʾkülü	يَأْكُلُ‎ yeʾkülü		تَأْكُلَانِ‎ teʾkülāni	يَأْكُلَانِ‎ yeʾkülāni		نَأْكُلُ‎ neʾkülü	تَأْكُلُونَ‎ teʾkülūne	يَأْكُلُونَ‎ yeʾkülūne
	dişil		تَأْكُلِينَ‎ teʾkülīne	تَأْكُلُ‎ teʾkülü			تَأْكُلَانِ‎ teʾkülāni			تَأْكُلْنَ‎ teʾkülne	يَأْكُلْنَ‎ yeʾkülne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	آكُلَ‎ ʾāküle	تَأْكُلَ‎ teʾküle	يَأْكُلَ‎ yeʾküle		تَأْكُلَا‎ teʾkülā	يَأْكُلَا‎ yeʾkülā		نَأْكُلَ‎ neʾküle	تَأْكُلُوا‎ teʾkülū	يَأْكُلُوا‎ yeʾkülū
	dişil		تَأْكُلِي‎ teʾkülī	تَأْكُلَ‎ teʾküle			تَأْكُلَا‎ teʾkülā			تَأْكُلْنَ‎ teʾkülne	يَأْكُلْنَ‎ yeʾkülne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	آكُلْ‎ ʾākül	تَأْكُلْ‎ teʾkül	يَأْكُلْ‎ yeʾkül		تَأْكُلَا‎ teʾkülā	يَأْكُلَا‎ yeʾkülā		نَأْكُلْ‎ neʾkül	تَأْكُلُوا‎ teʾkülū	يَأْكُلُوا‎ yeʾkülū
	dişil		تَأْكُلِي‎ teʾkülī	تَأْكُلْ‎ teʾkül			تَأْكُلَا‎ teʾkülā			تَأْكُلْنَ‎ teʾkülne	يَأْكُلْنَ‎ yeʾkülne
emir الْأَمْر	eril		كُلْ‎ kül			كُلَا‎ külā				كُلُوا‎ külū
	dişil		كُلِي‎ külī							كُلْنَ‎ külne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أُكِلْتُ‎ ʾükiltü	أُكِلْتَ‎ ʾükilte	أُكِلَ ʾükile		أُكِلْتُمَا‎ ʾükiltümā	أُكِلَا‎ ʾükilā		أُكِلْنَا‎ ʾükilnā	أُكِلْتُمْ‎ ʾükiltüm	أُكِلُوا‎ ʾükilū
	dişil		أُكِلْتِ‎ ʾükilti	أُكِلَتْ‎ ʾükilet			أُكِلَتَا‎ ʾükiletā			أُكِلْتُنَّ‎ ʾükiltünne	أُكِلْنَ‎ ʾükilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُوكَلُ‎ ʾūkelü	تُؤْكَلُ‎ tüʾkelü	يُؤْكَلُ‎ yüʾkelü		تُؤْكَلَانِ‎ tüʾkelāni	يُؤْكَلَانِ‎ yüʾkelāni		نُؤْكَلُ‎ nüʾkelü	تُؤْكَلُونَ‎ tüʾkelūne	يُؤْكَلُونَ‎ yüʾkelūne
	dişil		تُؤْكَلِينَ‎ tüʾkelīne	تُؤْكَلُ‎ tüʾkelü			تُؤْكَلَانِ‎ tüʾkelāni			تُؤْكَلْنَ‎ tüʾkelne	يُؤْكَلْنَ‎ yüʾkelne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُوكَلَ‎ ʾūkele	تُؤْكَلَ‎ tüʾkele	يُؤْكَلَ‎ yüʾkele		تُؤْكَلَا‎ tüʾkelā	يُؤْكَلَا‎ yüʾkelā		نُؤْكَلَ‎ nüʾkele	تُؤْكَلُوا‎ tüʾkelū	يُؤْكَلُوا‎ yüʾkelū
	dişil		تُؤْكَلِي‎ tüʾkelī	تُؤْكَلَ‎ tüʾkele			تُؤْكَلَا‎ tüʾkelā			تُؤْكَلْنَ‎ tüʾkelne	يُؤْكَلْنَ‎ yüʾkelne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُوكَلْ‎ ʾūkel	تُؤْكَلْ‎ tüʾkel	يُؤْكَلْ‎ yüʾkel		تُؤْكَلَا‎ tüʾkelā	يُؤْكَلَا‎ yüʾkelā		نُؤْكَلْ‎ nüʾkel	تُؤْكَلُوا‎ tüʾkelū	يُؤْكَلُوا‎ yüʾkelū
	dişil		تُؤْكَلِي‎ tüʾkelī	تُؤْكَلْ‎ tüʾkel			تُؤْكَلَا‎ tüʾkelā			تُؤْكَلْنَ‎ tüʾkelne	يُؤْكَلْنَ‎ yüʾkelne

Türevleri

• Mısır Arapçası: أكل‎
• Gulf Arabic: كلى‎, كَلَا‎ (kila, kala)
• Maltaca: kiel
• Fas Arapçası: كال‎, كلى‎ (kla)
• South Levantine Arabic: أكل‎

Köken 2

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.ki.la/

Eylem

أَكِلَ (ʾekile) I, geniş zaman يَأْكَلُ‎‎ (yeʾkelü)

1. (geçişsiz) aşındırmak

Çekimleme

أَكِلَ

çekimi (biçim-I sahih irregular, mastar أَكَل)

mastar الْمَصْدَر						أَكَل ʾekel
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						آكِل‎ ʾākil
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَكِلْتُ‎ ʾekiltü	أَكِلْتَ‎ ʾekilte	أَكِلَ ʾekile		أَكِلْتُمَا‎ ʾekiltümā	أَكِلَا‎ ʾekilā		أَكِلْنَا‎ ʾekilnā	أَكِلْتُمْ‎ ʾekiltüm	أَكِلُوا‎ ʾekilū
	dişil		أَكِلْتِ‎ ʾekilti	أَكِلَتْ‎ ʾekilet			أَكِلَتَا‎ ʾekiletā			أَكِلْتُنَّ‎ ʾekiltünne	أَكِلْنَ‎ ʾekilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	آكَلُ‎ ʾākelü	تَأْكَلُ‎ teʾkelü	يَأْكَلُ‎ yeʾkelü		تَأْكَلَانِ‎ teʾkelāni	يَأْكَلَانِ‎ yeʾkelāni		نَأْكَلُ‎ neʾkelü	تَأْكَلُونَ‎ teʾkelūne	يَأْكَلُونَ‎ yeʾkelūne
	dişil		تَأْكَلِينَ‎ teʾkelīne	تَأْكَلُ‎ teʾkelü			تَأْكَلَانِ‎ teʾkelāni			تَأْكَلْنَ‎ teʾkelne	يَأْكَلْنَ‎ yeʾkelne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	آكَلَ‎ ʾākele	تَأْكَلَ‎ teʾkele	يَأْكَلَ‎ yeʾkele		تَأْكَلَا‎ teʾkelā	يَأْكَلَا‎ yeʾkelā		نَأْكَلَ‎ neʾkele	تَأْكَلُوا‎ teʾkelū	يَأْكَلُوا‎ yeʾkelū
	dişil		تَأْكَلِي‎ teʾkelī	تَأْكَلَ‎ teʾkele			تَأْكَلَا‎ teʾkelā			تَأْكَلْنَ‎ teʾkelne	يَأْكَلْنَ‎ yeʾkelne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	آكَلْ‎ ʾākel	تَأْكَلْ‎ teʾkel	يَأْكَلْ‎ yeʾkel		تَأْكَلَا‎ teʾkelā	يَأْكَلَا‎ yeʾkelā		نَأْكَلْ‎ neʾkel	تَأْكَلُوا‎ teʾkelū	يَأْكَلُوا‎ yeʾkelū
	dişil		تَأْكَلِي‎ teʾkelī	تَأْكَلْ‎ teʾkel			تَأْكَلَا‎ teʾkelā			تَأْكَلْنَ‎ teʾkelne	يَأْكَلْنَ‎ yeʾkelne
emir الْأَمْر	eril		كَلْ‎ kel			كَلَا‎ kelā				كَلُوا‎ kelū
	dişil		كَلِي‎ kelī							كَلْنَ‎ kelne

Köken 3

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔak.ka.la/

Eylem

أَكَّلَ (ʾekkele) II, geniş zaman يُؤَكِّلُ‎‎ (yüʾekkilü)

1. (çift geçişli) beslemek, (birşeyler) yedirmek

   eş anlamlısı: أَطْعَمَ‎ (ʾaṭʿame)

Çekimleme

أَكَّلَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَأْكِيل‎ teʾkīl
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُؤَكِّل‎ müʾekkil
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُؤَكَّل‎ müʾekkel
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَكَّلْتُ‎ ʾekkeltü	أَكَّلْتَ‎ ʾekkelte	أَكَّلَ ʾekkele		أَكَّلْتُمَا‎ ʾekkeltümā	أَكَّلَا‎ ʾekkelā		أَكَّلْنَا‎ ʾekkelnā	أَكَّلْتُمْ‎ ʾekkeltüm	أَكَّلُوا‎ ʾekkelū
	dişil		أَكَّلْتِ‎ ʾekkelti	أَكَّلَتْ‎ ʾekkelet			أَكَّلَتَا‎ ʾekkeletā			أَكَّلْتُنَّ‎ ʾekkeltünne	أَكَّلْنَ‎ ʾekkelne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُؤَكِّلُ‎ ʾüʾekkilü	تُؤَكِّلُ‎ tüʾekkilü	يُؤَكِّلُ‎ yüʾekkilü		تُؤَكِّلَانِ‎ tüʾekkilāni	يُؤَكِّلَانِ‎ yüʾekkilāni		نُؤَكِّلُ‎ nüʾekkilü	تُؤَكِّلُونَ‎ tüʾekkilūne	يُؤَكِّلُونَ‎ yüʾekkilūne
	dişil		تُؤَكِّلِينَ‎ tüʾekkilīne	تُؤَكِّلُ‎ tüʾekkilü			تُؤَكِّلَانِ‎ tüʾekkilāni			تُؤَكِّلْنَ‎ tüʾekkilne	يُؤَكِّلْنَ‎ yüʾekkilne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُؤَكِّلَ‎ ʾüʾekkile	تُؤَكِّلَ‎ tüʾekkile	يُؤَكِّلَ‎ yüʾekkile		تُؤَكِّلَا‎ tüʾekkilā	يُؤَكِّلَا‎ yüʾekkilā		نُؤَكِّلَ‎ nüʾekkile	تُؤَكِّلُوا‎ tüʾekkilū	يُؤَكِّلُوا‎ yüʾekkilū
	dişil		تُؤَكِّلِي‎ tüʾekkilī	تُؤَكِّلَ‎ tüʾekkile			تُؤَكِّلَا‎ tüʾekkilā			تُؤَكِّلْنَ‎ tüʾekkilne	يُؤَكِّلْنَ‎ yüʾekkilne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُؤَكِّلْ‎ ʾüʾekkil	تُؤَكِّلْ‎ tüʾekkil	يُؤَكِّلْ‎ yüʾekkil		تُؤَكِّلَا‎ tüʾekkilā	يُؤَكِّلَا‎ yüʾekkilā		نُؤَكِّلْ‎ nüʾekkil	تُؤَكِّلُوا‎ tüʾekkilū	يُؤَكِّلُوا‎ yüʾekkilū
	dişil		تُؤَكِّلِي‎ tüʾekkilī	تُؤَكِّلْ‎ tüʾekkil			تُؤَكِّلَا‎ tüʾekkilā			تُؤَكِّلْنَ‎ tüʾekkilne	يُؤَكِّلْنَ‎ yüʾekkilne
emir الْأَمْر	eril		أَكِّلْ ʾekkil			أَكِّلَا‎ ʾekkilā				أَكِّلُوا‎ ʾekkilū
	dişil		أَكِّلِي‎ ʾekkilī							أَكِّلْنَ‎ ʾekkilne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أُكِّلْتُ‎ ʾükkiltü	أُكِّلْتَ‎ ʾükkilte	أُكِّلَ ʾükkile		أُكِّلْتُمَا‎ ʾükkiltümā	أُكِّلَا‎ ʾükkilā		أُكِّلْنَا‎ ʾükkilnā	أُكِّلْتُمْ‎ ʾükkiltüm	أُكِّلُوا‎ ʾükkilū
	dişil		أُكِّلْتِ‎ ʾükkilti	أُكِّلَتْ‎ ʾükkilet			أُكِّلَتَا‎ ʾükkiletā			أُكِّلْتُنَّ‎ ʾükkiltünne	أُكِّلْنَ‎ ʾükkilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُؤَكَّلُ‎ ʾüʾekkelü	تُؤَكَّلُ‎ tüʾekkelü	يُؤَكَّلُ‎ yüʾekkelü		تُؤَكَّلَانِ‎ tüʾekkelāni	يُؤَكَّلَانِ‎ yüʾekkelāni		نُؤَكَّلُ‎ nüʾekkelü	تُؤَكَّلُونَ‎ tüʾekkelūne	يُؤَكَّلُونَ‎ yüʾekkelūne
	dişil		تُؤَكَّلِينَ‎ tüʾekkelīne	تُؤَكَّلُ‎ tüʾekkelü			تُؤَكَّلَانِ‎ tüʾekkelāni			تُؤَكَّلْنَ‎ tüʾekkelne	يُؤَكَّلْنَ‎ yüʾekkelne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُؤَكَّلَ‎ ʾüʾekkele	تُؤَكَّلَ‎ tüʾekkele	يُؤَكَّلَ‎ yüʾekkele		تُؤَكَّلَا‎ tüʾekkelā	يُؤَكَّلَا‎ yüʾekkelā		نُؤَكَّلَ‎ nüʾekkele	تُؤَكَّلُوا‎ tüʾekkelū	يُؤَكَّلُوا‎ yüʾekkelū
	dişil		تُؤَكَّلِي‎ tüʾekkelī	تُؤَكَّلَ‎ tüʾekkele			تُؤَكَّلَا‎ tüʾekkelā			تُؤَكَّلْنَ‎ tüʾekkelne	يُؤَكَّلْنَ‎ yüʾekkelne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُؤَكَّلْ‎ ʾüʾekkel	تُؤَكَّلْ‎ tüʾekkel	يُؤَكَّلْ‎ yüʾekkel		تُؤَكَّلَا‎ tüʾekkelā	يُؤَكَّلَا‎ yüʾekkelā		نُؤَكَّلْ‎ nüʾekkel	تُؤَكَّلُوا‎ tüʾekkelū	يُؤَكَّلُوا‎ yüʾekkelū
	dişil		تُؤَكَّلِي‎ tüʾekkelī	تُؤَكَّلْ‎ tüʾekkel			تُؤَكَّلَا‎ tüʾekkelā			تُؤَكَّلْنَ‎ tüʾekkelne	يُؤَكَّلْنَ‎ yüʾekkelne

Köken 4

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔakl/

Ad

أَكْل (ʾekl) e

1. أَكَلَ‎ (ʾekele) fiilinden isim
2. gıda

   eş anlamlısı: طَعَام‎ (ṭaʿām)

   1. (tekrar) yeme
   2. yem

Çekimleme

أَكْل (ʾekl) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَكْل ʾekl	الْأَكْل‎ el-ʾekl	أَكْل ʾekl
yalın	أَكْلٌ ʾeklün	الْأَكْلُ‎ el-ʾeklü	أَكْلُ ʾeklü
belirtme	أَكْلًا‎ ʾeklen	الْأَكْلَ‎ el-ʾekle	أَكْلَ ʾekle
tamlayan	أَكْلٍ ʾeklin	الْأَكْلِ‎ el-ʾekli	أَكْلِ ʾekli

Descendants

• Gulf Arabic: اَكِل‎

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔu.kul/
• IPA^(anahtar): /ʔukl/

Ad

أُكُل veya أُكْل (ʾükül veya ʾükl) e

1. gıda
2. meyve

Çekimleme

أُكُل (ʾükül)‎; أُكْل (ʾükl) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أُكُل‎; أُكْل ʾükül‎; ʾükl	الْأُكُل‎‎; الْأُكْل‎ el-ʾükül‎; el-ʾükl	أُكُل‎; أُكْل ʾükül‎; ʾükl
yalın	أُكُلٌ‎; أُكْلٌ ʾükülün‎; ʾüklün	الْأُكُلُ‎‎; الْأُكْلُ‎ el-ʾükülü‎; el-ʾüklü	أُكُلُ‎; أُكْلُ ʾükülü‎; ʾüklü
belirtme	أُكُلًا‎‎; أُكْلًا‎ ʾükülen‎; ʾüklen	الْأُكُلَ‎‎; الْأُكْلَ‎ el-ʾüküle‎; el-ʾükle	أُكُلَ‎; أُكْلَ ʾüküle‎; ʾükle
tamlayan	أُكُلٍ‎; أُكْلٍ ʾükülin‎; ʾüklin	الْأُكُلِ‎‎; الْأُكْلِ‎ el-ʾüküli‎; el-ʾükli	أُكُلِ‎; أُكْلِ ʾüküli‎; ʾükli

References

• Hans Wehr (1976), “أكل”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8