ekmek

Vikisözlük sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): ecmɛc
Heceleme: ek‧mek

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi اكمك‎, o da Eski Türkçe epmek (otk) (epmek), ötmek (otk) (ötmek) kelimelerinden gelmektedir.

[değiştir]

ekmek (belirtme hâli ekmeği, çoğulu ekmekler) -ği

Vikipedi
Vikipedi
ekmek hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (hamur işleri, yiyecekler) tahıl unundan yapılmış hamurun fırında, saçda veya tandırda pişirilmesiyle yapılan yiyecek
    Odayı, tatlı, sıcak bir kızarmış ekmek kokusu bürümüş. - Yusuf Ziya Ortaç
  2. (mecaz) (yalnızca tekil) insanın geçimini temin eden
    Biz iyi kötü tiyatroya bağlamışız ekmeğimizi. - Necati Cumalı
  3. (halk ağzı, yiyecekler) (yalnızca tekil) , yemek
    Ekmeği bizde yiyelim mi? Allah ne verdiyse. - Tarık Buğra

Eş anlamlılar[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Yan kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Eylem[değiştir]

ekmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi eker)

  1. bir bitkiyi üretmek için toprağa tohum atmak veya gömmek
  2. -i toprağı ekip biçmek için kullanmak
    Ancak senede otuz dönüm ekebiliyor. - Memduh Şevket Esendal
  3. -e serpmek
    Yemeğe biber ekmek.
  4. (mecaz) bir şeyin başlamasına yol açacak sebepleri hazırlamak
    Fesat tohumları ekenler kötü insanlardır.
  5. (argo) birini uydurma bir sebeple bırakıp gitmek, savuşmak
    Lâle ile Günnur, kendilerini ektiğim için müthiş içerlemişler. - Haldun Taner
  6. (argo) parayı boşuna harcamak
  7. (argo) yarışta geçmek

Eş anlamlılar[değiştir]

Zıt anlamlılar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe ötmäk

[değiştir]

ekmek

  1. (hamur işiler, yiyecekler) ekmek

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence[değiştir]

Eylem[değiştir]

ekmek

  1. ekmek, dikmek
  2. kırmak, dağıtmak, işe yaramaz hâle getirmek

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.