yememek
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi یممنك (yememek, eylem) sözcüğünden devralındı, o da Ana Türkçe *jē- (“yemek”, eylem) sözcüğünden devralındı'in değillemesi (yememe + -k).
Söyleniş[değiştir]
Eylem[değiştir]
yememek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yemez)
- ağızda çiğneyerek yutmamak
- aşındırmamak, delmemek, kemirmemek, oymamak
- başkasının parasını harcamak
- batmamak, çizmemek, dalamamak, kaşındırmamak
- birine alacağını vermek, ödemek
- Bu adam yüz bin liramı yemedi.
- bitirmemek, harcamamak, tüketmemek
- gücünü kırmamak, mahvetmemek, perişan etmemek
- kandırmamak
- hakkı olmayan ve kendisine yasak edilmiş bulunan bir şeyi kabul etmemek
- Haram yememek. Rüşvet yememek.
- harcanmamak, kullanılmamak, sarf edilmemek
- hoşa gitmeyen kötü bir duruma uğramamak, tutulmamak
- ısırmamak
- sürekli üzmemek, tedirgin etmemek
- Bu dert beni yemiyor.
- yasal yoldan cezalandırılmamak
Çekimleme[değiştir]
yememek eyleminin çekimi
Zıt anlamlılar[değiştir]
Alt kavramlar[değiştir]
Deyimler[değiştir]
yememek
hakkı olmayan ve kendisine yasak edilmiş bulunan bir şeyi kabul etmemek