kendi

Ayrıca bakınız: k'enɗi

Türkçe

Ad

kendi (belirtme hâli kendiyi, çoğulu kendiler)

1. kişinin özel olarak vurgulandığını anlatan söz

   Kendisi gelsin. Kendimiz görmeliyiz.

2. yaptığı, giriştiği bir işte başkalarının herhangi bir etkisi bulunmadığını belirten söz

   Kendi yapacağı işi bırakır, âleme öğüt vermeye kalkar. - B. Felek

3. "Kendisi, kendileri" biçiminde bazen saygı duygusuyla veya söz konusu olanları amaçlayarak "o" ve "onlar" yerine kullanılan söz

   Kendileri evde yoklar mı?

Çeviriler

• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Adıl

kendi

1. iyelik ekleri alarak kişilerin öz varlığını anlatmaya yarayan dönüşlülük zamiri, öz, zat

   Ankara Palas'ta kendisine dörtte üç oranında indirim yapılırdı. - Ç. Altan

Çeviriler

• Almanca: selbst (de)
• Arapça: مَخْصُوص‏‎ (ar) (maxsˤu:sˤ), نَفْسِ‏‎ (ar) (nefsi), عَيْنِ‏‎ (ar) (ʕajni), ذَاتِ‏‎ (ar) (θa:ti), خَاصْ‏‎ (ar) (xa:sˤ)
• Estonca: ise (et)
• Fince: itse (fi)
• Gagavuzca: kendi (gag)
• Hollandaca: zelf (nl)
• İngilizce: self (en) (myself, yourself, himself)
• İsveççe: själv (sv)

• Kürtçe: xwe (ku)
• Osmanlı Türkçesi: کندی‏‎ (ota)

Atasözleri

• Akarsu çukurunu kendi kazar
• Akılları pazara çıkarmışlar, herkes yine kendi aklını almış
• Bıçağı kestiren kendi suyu, insanı sevdiren kendi huyu
• Çocuğa iş buyuran, ardınca kendi gider
• Deli kız düğün etmiş, kendi baş sedire geçmiş
• El için kuyu kazan, evvela kendi düşer
• El yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Deyimler

halka verir talkını kendi yutar salkımı

her koyun kendi bacağından asılır

kendi kabuğuna çekilmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kendi"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe käntü

Adıl

1. kendi

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki