kendi

Ayrıca bakınız: k'enɗi

Türkçe

Ad

kendi (belirtme hâli kendiyi, çoğulu kendiler) -si

1. kişinin özel olarak vurgulandığını anlatan söz

   Kendisi gelsin. Kendimiz görmeliyiz.

2. yaptığı, giriştiği bir işte başkalarının herhangi bir etkisi bulunmadığını belirten söz

   Kendi yapacağı işi bırakır, âleme öğüt vermeye kalkar. - B. Felek

3. "Kendisi, kendileri" biçiminde bazen saygı duygusuyla veya söz konusu olanları amaçlayarak "o" ve "onlar" yerine kullanılan söz

   Kendileri evde yoklar mı?

Çeviriler

• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Adıl

kendi

1. iyelik ekleri alarak kişilerin öz varlığını anlatmaya yarayan dönüşlülük zamiri, öz, zat

   Ankara Palas'ta kendisine dörtte üç oranında indirim yapılırdı. - Ç. Altan

Çeviriler

• Almanca: selbst (de)
• Arapça: مَخْصُوص‏‎ (ar) (maxsˤu:sˤ), نَفْسِ‏‎ (ar) (nefsi), عَيْنِ‏‎ (ar) (ʕajni), ذَاتِ‏‎ (ar) (θa:ti), خَاصْ‏‎ (ar) (xa:sˤ)
• Estonca: ise (et)
• Fince: itse (fi)
• Gagavuzca: kendi (gag)
• Hollandaca: zelf (nl)
• İngilizce: self (en) (myself, yourself, himself)
• İsveççe: själv (sv)

• Kürtçe: xwe (ku)
• Osmanlı Türkçesi: کندی‏‎ (ota)

Atasözleri

• Akarsu çukurunu kendi kazar
• Akılları pazara çıkarmışlar, herkes yine kendi aklını almış
• Bıçağı kestiren kendi suyu, insanı sevdiren kendi huyu
• Çocuğa iş buyuran, ardınca kendi gider
• Deli kız düğün etmiş, kendi baş sedire geçmiş
• El için kuyu kazan, evvela kendi düşer
• El yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Deyimler

halka verir talkını kendi yutar salkımı

her koyun kendi bacağından asılır

kendi kabuğuna çekilmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kendi"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe käntü

Adıl

1. kendi

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki