karın
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
![]() |
Ayrıca bakınız: karin |
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Ad[düzenle]
karın
- kar (ad) sözcüğünün çekimi:
- tamlayan tekil
- ikinci tekil şahıs iyelik tekil
Ad[düzenle]
karın
- karı (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
Ad[düzenle]
karın (belirtme hâli karnı, çoğulu karınlar)
- bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm
- Geminin karnı. Şişenin karnı.
- (anatomi) döl yatağı, rahim
- Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı. - H. E. Adıvar
- Karnındakini ne bileyim?
- (anatomi) insan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi
- Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu. - Ö. Seyfettin
- (anatomi) mide
- Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi. - H. E. Adıvar
- (fizik) gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar
- (mecaz) akıl, gönül, içl, kafa
- (mecaz) ahlakî açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme
Atasözleri[düzenle]
- Aç karın katık istemez
- Ağızdan burun yakın, kardeşten karın
- Atta karın, yiğitte burun
- Fazla aş, ya karın ağrıtır ya baş
- Gönülsüz yenen aş, ya karın ağrıtır ya baş
- Karın tok it gölgede yatar
- Kuru laf karın doyurmaz
Kelime birliktelikleri[düzenle]
- (anatomi): karın boşluğu
Çeviriler[düzenle]
anatomi
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "karın" maddesi
Ek okumalar[düzenle]
- Vikipedi'de karın