yutmak

Türkçe

Eylem

yutmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yutar) yutmak -ar

[1] (fizyoloji) ağızda bulunan bir şeyi yutağa geçirmek

[2] tam ve doğru söylememek

Bazı heceleri yutuyor.

[3] inanmak, aldanmak, kanmak

Bize numara yapma, yutacak enayi değiliz. - S. M. Alus

[4] söylemek istediği bir sözü kendini tutarak söylememek

[5] iyice, eksiksiz olarak öğrenmek

Bazen üçer yüz sayfalık iki kitabı birden, yirmi dört saat zarfında hatmedip yuttuğu olurdu. - Y. K. Karaosmanoğlu

[6] ışık, ses gücünü, parlaklığını azaltmak

Duvarlar bütün ışıkları yutuyor, halkın üstüne bir toprak rengi dökülüyor. - M. Ş. Esendal

[7] dayanıp sesini çıkarmamak, katlanmak

Ben bu ağır sözleri yutmam.

[8] haksız olarak kendine mal etmek, zorbalıkla elinden almak

Sakarya'nın doğusunda Türk Ordusu da kıvrılarak bu canavarın Ankara'yı yutmasına mâni olmaya çalışıyordu. - H. E. Adıvar

[9] oyunda bir şey kazanmak

Köken

[1] Türkçe

Deyimler

Agop'un kazı gibi yutmak

deveyi hamuduyla yutmak

deveyi havutuyla yutmak

dolmaları yutmak

hapı yutmak

kül yutmak

yalayıp yutmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "yutmak"

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: kalbuzlamak (tr)

• Tatarca: yotu (tt)
• Türkmence: ýuvutmak (tk)

Çeviriler

• Fince: niellä (fi)
• İngilizce: swallow (en)

Çağatayca

Eylem

[1] sükyut etmek, yutmak

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.