kırmak

Türkçe

Eylem

kırmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kırar) kırmak -ar

[1] sert şeyleri vurarak ya da ezerek parçalamak

Deyimler

fındık kırmak

fiyat kırmak

kalbini kırmak

not kırmak

şeytanın ayağını kırmak

şeytanın bacağını kırmak

Eş anlamlılar

[1] sındırmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kırmak"

Türk lehçeleri

• Azerice: qırmaq (az), sındırmaq (az)
• Eski Türkçe: sımak (tr)
• Kırgızca: sındıruu (ky)
• Karaçay Balkarca: sındır (krc)

• Tatarca: sındıru (tt)
• Türkmence: dövmek (tk), gyrmak (tk)

Çeviriler

• Fince: rikkoa (fi)
• Fransızca: breken (fr)
• İngilizce: break (en)

• Kürtçe: şkandin (ku)

Eski Türkçe

Eylem

[1] kazımak

[2] bir şeyi kökünden çıkarmak

[3] kırmak