İçeriğe atla

kötü

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kotu

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]

Osmanlı Türkçesi كوتی‎ sözcüğünden devralındı (köti), büyük olasılıkla Batı Ermenice kot'i ("cüzzamlı") kelimesinden alıntıdır; karş. Çanıllı Türkçesi kötü "zayıf, cılız".[1].[2].

Söyleniş

[değiştir]
IPA(anahtar): /cø.ty/
Heceleme: kö‧tü

Belirteç

[değiştir]

kötü

Vikipedi
Vikipedi
kötü hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. aşırı, çok
    Kız, oğlana kötü tutuldu.

Deyimler

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Ön ad

[değiştir]

kötü (karşılaştırma daha kötü, üstünlük en kötü)

  1. istenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen
    Hamakat, dalalet ve kötü niyetin bu kadarına söylenebilecek bir şey yoktur. - N. F. Kısakürek# zararlı, tehlikeli
    Kötü adam.
  2. korku, endişe veren
    Yabancının bu kötü kastına yalnız azmimizle karşı koyduk. - R. E. Ünaydın
  3. kaba ve kırıcı
    Kızına söylemedik kötü lakırdı bırakmamış. - M. Ş. Esendal
  4. kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan

Eş anlamlılar

[değiştir]
  • (hoşa gitmeyen): fena

Karşıt anlamlılar

[değiştir]
  • (hoşa gitmeyen): iyi

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Atasözleri

[değiştir]
İyi evlat babayı vezir, kötü evlat rezil eder
Kötü komşu insanı hacet sahibi eder
Kötü söyleme eşine, ağı katar aşına

Deyimler

[değiştir]
iyiye iyi, kötüye kötü demek
kötü yola sapmak

İlgili sözcükler

[değiştir]

Çekimleme

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Gagavuzca

[değiştir]

Köken

[değiştir]

Türkçe kötü

Ön ad

[değiştir]

kötü

  1. kötü

Kaynakça

[değiştir]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Tatarca

[değiştir]

kötü

  1. sürü

Eylem

[değiştir]

kötü

  1. beklemek
  2. (hayvanları) gütmek
  1. GELIR Mehmet Zeki. 2019. "Kötü Kelimesinin Kökeni Üzerine": Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, Vol.4/1, pp. 83-99.
  2. PASTOR Dorian. 2020. "Le mot turc kötü : une origine anatolienne ?": Journal Asiatique, Vol.308/2, pp. 133-144