kötü

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kotu

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi كوتی‎ sözcüğünden devralındı (köti), büyük olasılıkla Batı Ermenice kot'i ("cüzzamlı") kelimesinden alıntıdır; karş. Çanıllı Türkçesi kötü "zayıf, cılız".[1].[2].

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /cø.ty/
Heceleme: kö‧tü

Belirteç[değiştir]

kötü

Vikipedi
Vikipedi
kötü hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. aşırı, çok
    Kız, oğlana kötü tutuldu.

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

kötü (karşılaştırma daha kötü, üstünlük en kötü)

  1. istenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen
    Hamakat, dalalet ve kötü niyetin bu kadarına söylenebilecek bir şey yoktur. - N. F. Kısakürek# zararlı, tehlikeli
    Kötü adam.
  2. korku, endişe veren
    Yabancının bu kötü kastına yalnız azmimizle karşı koyduk. - R. E. Ünaydın
  3. kaba ve kırıcı
    Kızına söylemedik kötü lakırdı bırakmamış. - M. Ş. Esendal
  4. kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan

Eş anlamlılar[değiştir]

  • (hoşa gitmeyen): fena

Karşıt anlamlılar[değiştir]

  • (hoşa gitmeyen): iyi

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

İyi evlat babayı vezir, kötü evlat rezil eder
Kötü komşu insanı hacet sahibi eder
Kötü söyleme eşine, ağı katar aşına

Deyimler[değiştir]

iyiye iyi, kötüye kötü demek
kötü yola sapmak

İlgili sözcükler[değiştir]

Çekimleme[değiştir]

Çeviriler[değiştir]


Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Türkçe kötü

Ön ad[değiştir]

kötü

  1. kötü

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Tatarca[değiştir]

[değiştir]

kötü

  1. sürü

Eylem[değiştir]

kötü

  1. beklemek
  2. (hayvanları) gütmek
  1. GELIR Mehmet Zeki. 2019. "Kötü Kelimesinin Kökeni Üzerine": Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, Vol.4/1, pp. 83-99.
  2. PASTOR Dorian. 2020. "Le mot turc kötü : une origine anatolienne ?": Journal Asiatique, Vol.308/2, pp. 133-144