İçeriğe atla

kabul etmek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
kabul etme + -k

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): /ka.ˈbuː.ɫet.mec/
  • Heceleme: ka‧bul et‧mek

Eylem

[düzenle]

kabul etmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kabul eder)

  1. bir hediye almak
  2. bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olmak
    almak
    Bu teşhisi ister istemez kabul eden çağdaş Batılı, hastalığın sınırlarını daraltmak ister. C. Meriç
  3. katına, yanına almak
    Beni bahçesinde çınar ve dut ağaçlarının gölgesinde kabûl etti. A. Hâşim
  4. tasdik etmek, onaylamak

Çekimleme

[düzenle]

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Benzer kelimeler

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]