iğne
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
|
Ayrıca bakınız: igne |
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Osmanlı Türkçesi ایگنه (iğne) sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe [alfabe isteniyor] (yigne) sözcüğünden.
Pronunciation[düzenle]
Ad[düzenle]
iğne (belirtme hâli iğneyi, çoğulu iğneler)
- (aletler) dikiş dikmeye yarayan, ince, ucu sivri, bir ucunda iplik geçecek deliği bulunan çelik araç
- iki şeyi birbirine tutturmaya yarar ince, uzun, ucu sivri, metal araç
- Çengelli iğne. Toplu iğne.
- toplu iğnenin süs olarak kullanılan, iri başlı, renkli türü
- genellikle kadınların süs olarak elbiselerinin göğüs, yaka vb. yerlerine taktıkları süs eşyası
- bazı araçların ucu sivri parçaları
- Pusula iğnesi.
- (anatomi) bazı böceklerin kendilerini savunmak için kullandıkları organ
- Arının iğnesi. Akrebin iğnesi.
- oltanın ucundaki küçük çengel
- dokunaklı söz
- (bitki anatomisi) bitkilerde yumurtacıkla tepecik arasındaki sapçık
- (tıp) kas veya damar yoluyla vücuda sıvı bir ilacı basınçla vermek amacıyla enjektör ucuna takılan, boru biçiminde, ucu keskin metal araç
Deyimler[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
çeviriler
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "iğne"
Atasözleri[düzenle]
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Osmanlı Türkçesinden devralınan Türkçe sözcükler
- Eski Türkçe söz türlerinde anadil isteniyor
- Eski Türkçe kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Adlar
- Aletler
- Türkçede aletler
- Anatomi
- Türkçede anatomi
- Bitki anatomisi
- Türkçede bitki anatomisi
- Tıp
- Türkçede tıp