iğne
Görünüm
![]() |
Ayrıca bakınız: igne |
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]- Osmanlı Türkçesi ایگنه (iğne) sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe [alfabe isteniyor] (yigne).
Söyleniş
[düzenle]Ad
[düzenle]iğne (belirtme hâli iğneyi, çoğulu iğneler), sahiplik şekli iğne -si
- dokunaklı söz
- genellikle kadınların süs olarak elbiselerinin göğüs, yaka v.s. yerlerine taktıkları süs eşyası
- iki şeyi birbirine tutturmaya yarar ince, uzun, ucu sivri, metal araç
- Çengelli iğne. Toplu iğne.
- toplu iğnenin süs olarak kullanılan, iri başlı, renkli türü
- (aletler, dikiş) dikiş dikmeye yarayan, ince, ucu sivri, bir ucunda iplik geçecek deliği bulunan çelik araç
- "Nasıl olduğunu bir göster de usta olduğunu biz de görelim", diyerek misafirin eline, iplik geçirdiği iğneyi tutuşturuverirmiş. — Sâmiha Ayverdi
- (araçlar) bâzı araçların ucu sivri parçaları
- Pusula iğnesi.
- (balıkçılık) oltanın ucundaki küçük çengel
- (bitki anatomisi) bitkilerde yumurtacıkla tepecik arasındaki sapçık
- (tıp) kas veya damar yoluyla vücuda sıvı bir ilacı basınçla vermek amacıyla enjektör ucuna takılan, boru şeklinde, ucu keskin metal araç
- (zooloji) bâzı böceklerin kendilerini savunmak için kullandıkları organ
- Akrep iğnesi. Arı iğnesi.
Çekimleme
[düzenle]iğne adının çekimi
Alt kavramlar
[düzenle]Atasözleri
[düzenle]Deyimler
[düzenle]Türetilmiş kavramlar
[düzenle]Çeviriler
[düzenle]iğne
|
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "iğne" maddesi
Ek okumalar
[düzenle]- Vikipedi'de iğne