tür

Ayrıca bakınız: tur

Türkçe

Ad

tür (belirtme hâli türü, çoğulu türler)

[1] çeşit, cins, nev

Yazı türleri.

[2] (biyoloji) ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm, janr

Aslan ve insan türleri.

[3] (felsefe) kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram

Parça bütünün, cins türün yerine geçti mi daralma olur. Hayvan canlı varlık karşısında türdür, aslan karşısında cinstir.

Söyleniş

IPA: /ˈtyɾ/

Heceleme

Heceleme: tür

Köken

Türkçe

Deyimler

ad türü, araştırma türü, bağdaştırıcı türü, bildirme türü, birim türü, birleştirme türü, eğitim türü, ekin türü, erişim türü, gezi türü, hesap türü, katılma türü, kavrama türü, kelime türü, mektup türü, nazım türü, nesne türü, öğretme türü, renk türü, sıra türü, sözcük türü, veri türü, virüs türü, yazı türü, yük türü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "tür"

Türk lehçeleri

• Kazakça: tür (kk)

Çeviriler

• Almanca: Art (de) d, Spezies (de) d
• Fince: laji (fi), laatu (fi), laji (fi), genre (fr), espèce (fr) d
• İngilizce: kind (en), sort (en), genre (en), species (en), especie (es)

, specie (it), gatunek (pl) e

, espécie (pt) d, {{ç|ro|specie|f, вид (ru) (vid)

Türetilmiş kavramlar

türce, türcük, türken, türle, türlü, türse, türsüz

Ön ad

[1] türlü

Bu tür davranışlar iyi değildir.

Söyleniş

IPA: /ˈtyɾ/

Heceleme

Heceleme: tür

Heceleme

[1] Bu tür davranışlar hoş değildir.

Çeviriler

• Fince: lajikas (fi)

Kazakça

Ad

tür

[1] tür