tür

Ayrıca bakınız: Tür, tur, Tur, tùr, túr

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): ˈtyɾ, tyɾˈleɾ

Heceleme

Heceleme: tür

Ad

tür (belirtme hâli türü, çoğulu türler) -rü

1. çeşit, cins, nev

   Yazı türleri.

2. (biyoloji) ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm, janr

Aslan ve insan türleri.

1. (felsefe) kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram

   Parça bütünün, cins türün yerine geçti mi daralma olur. Hayvan canlı varlık karşısında türdür, aslan karşısında cinstir.

Deyimler

ad türü, araştırma türü, bağdaştırıcı türü, bildirme türü, birim türü, birleştirme türü, eğitim türü, ekin türü, erişim türü, gezi türü, hesap türü, katılma türü, kavrama türü, kelime türü, mektup türü, nazım türü, nesne türü, öğretme türü, renk türü, sıra türü, sözcük türü, veri türü, virüs türü, yazı türü, yük türü

Türetilmiş kavramlar

• türce, türcük, türken, türle, türlü, türse, türsüz

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Art (de) d, Spezies (de) d
• Azerice: növ (az)
• Bulgarca: вид (bg) e (vid)
• Fince: laji (fi), laatu (fi)
• Fransızca: genre (fr), espèce (fr) d
• İngilizce: kind (en), sort (en), genre (en), species (en), especie (es)
• İsveççe: sort (sv)
• İtalyanca: specie (it)
• Kazakça: tür (kk)
• Kürtçe: cure (ku), cins (ku), texlîd (ku)
• Lehçe: gatunek (pl) e
• Portekizce: espécie (pt) d
• Rumence: specie (ro) d
• Rusça: вид (ru) e (vid)

Ön ad

tür

1. türlü

   Bu tür davranışlar iyi değildir.

Söyleniş

IPA^(anahtar): ˈtyɾ

Heceleme

Heceleme: tür

Heceleme

Bu tür davranışlar hoş değildir.

Çeviriler

çeviriler

• Fince: lajikas (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "tür" maddesi

Kazakça

Ad

tür

1. tür