organ

Ayrıca bakınız: Organ

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: or·gan

Köken

Fransızca organe

Ad

organ (belirtme hâli organı, çoğulu organlar)

1. (anatomi) vücudun, belirli bir vazife yapan ve sınırları kesin olarak belirlenmiş bölümü, aza, vücut parçası, uzuv

   Bütün iç organlarım burkulur gibi oldu. - Necati Cumalı

2. (hükûmet) bir görevi, bir işi yerine getirmekle yükümlü kuruluş

   Devlet organları.

Çekimleme

organ adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	organ	organlar
belirtme	organı	organları
yönelme	organa	organlara
bulunma	organda	organlarda
ayrılma	organdan	organlardan
tamlayan	organın	organların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	organım	organlarım
2. tekil (senin)	organın	organların
3. tekil (onun)	organı	organları
1. çoğul (bizim)	organımız	organlarımız
2. çoğul (sizin)	organınız	organlarınız
3. çoğul (onların)	organı organları

Türetilmiş kavramlar

• cinsel organ
• iç organ

Çeviriler

vücudun parçaları

• Almanca: Organ (de) n
• Arapça: عُضْو‏‎ (ar) e (ʿuḍv)
• Azerice: orqan (az)
• Fince: elin (fi), toimielin (fi)
• Fransızca: organe (fr) e
• Hollandaca: orgaan (nl) n

• İngilizce: organ (en)
• İspanyolca: órgano (es) e
• İsveççe: organ (sv) n
• İtalyanca: organo (it) e
• Latince: organum (la)
• Macarca: órgno (hu) e
• Norveççe: organ (no) n

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "organ"

İngilizce

Ad

organ (çoğulu organs)

1. (anatomi) organ
2. araç, vasıta, alet
3. org
4. kitle iletişim araçları
5. yayın organı

İsveççe

Ad

organ

1. (anatomi) organ