vücut

Ayrıca bakınız: beden, gövde

Türkçe

Köken

Arapça وُجُوْد‏‎ (ar) (vücüvd) vuc°d

Ad

vücut (belirtme hâli vücudu, çoğulu vücutlar) -du

1. (anatomi) insan veya hayvan gövdesi, beden
2. (felsefe) var olma, varlık

Deyimler

vücut atıkları, vücut biti, vücut boşluğu, vücut bulmak, vücut çalımı, vücut dili, vücut hücresi, vücut ısısı, vücut ışınımölçeri, vücut kromozomu, vücut parçası, vücut ölçüleri, vücudun resmi, vücut sıcaklığı, vücut sıvısı, vücut uyuzböceği, vücut uyuzu, vücut vermek, vücut yapısı, vücut yapmak, vücut yükü, vücudun tutuluşu

Çeviriler

• Almanca Körper (de) e
• Altayca: тело (alt) (telo)
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: bədən (az)
• Çekçe: tělo (cs) n
• Eski Türkçe: etyin (tr)
• Estonca: keha (et)
• Farsça بدن‏‎ (fa)
• Fince ruumis (fi), olevainen (fi)
• Fransızca corps (fr)
• Hollandaca lichaam (nl)
• İngilizce body (en)
• İspanyolca: cuerpo (es)
• İsveççe kropp (sv), vara (sv)

• Latince: corpus (la)
• Lehçe: ciało (pl) n
• Macarca: test (hu)
• Rusça: тело (ru) (telo)
• Sırpça: тело (sr)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "vücut"

Atasözleri

• Vücut kocar, gönül kocamaz