İçeriğe atla

eşya

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]

Osmanlı Türkçesi اشیا, Arapça أَشْيَاء (ʾeşyāʾ) (شَيْء (şeyʾ) kelimesinin çoğulu).

Söyleniş

[düzenle]

eşya (belirtme hâli eşyayı, çoğulu eşyalar), sahiplik şekli eşya -sı

  1. (aletler) türlü amaçlarla kullanılan, insan yapısı, taşınabilir cansız cisimler
    Güçlük, ev bulmak ve eşyayı taşımak derdiyle başlar. B. Felek

Çekimleme

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]

Anagramlar

[düzenle]

Lazca

[düzenle]

Köken

[düzenle]

Arapça أَشْيَاء (ʾeşyāʾ) (شَيْء (şeyʾ) kelimesinin çoğulu).

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: eş‧ya

eşya

  1. eşya