yaka

Ayrıca bakınız: Yaka

Türkçe

Ad

yaka (belirtme hâli yakayı, çoğulu yakalar) -sı

1. (giyim) giysilerin boyna gelen, boynu çeviren bölümü

   Paltosunun yakasını kaldırıp tenha caddeyi tutturdu. - Y. K. Karaosmanoğlu

2. giysilerin boyna gelen bölümüne eklenen ve türlü biçimlerde olan parçası
3. kıyı, kenar, taraf

   Sokağın karşı yakasına geçtiler. - M. Ş. Esendal

4. (coğrafya) eğik yerey
5. yapıların saçaklarında, suyun içeriye sızmasını önlemek için kiremidin altıyla oluk arasına konulan metal levha
6. (yerleşim birimleri) semt
7. (denizcilik) sahil
8. (denizcilik) yelkenlerin kenar ve köşele

Deyimler

balıkçı yaka, yaka paça, yakasını bırakmamak, yakasından atmak, yakayı ele vermek

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Kragen (de) e
• Azerice: yaxa (az)
• Eski Türkçe: künçek‎ (otk) (künçek), künçük‎ (otk) (künçük)
• Estonca: krae (et)
• Fince: kaulus (fi)
• Gagavuzca: yaka (gag)
• İngilizce: collar (en)
• İsveççe: krage (sv)
• Rusça: воротник (ru) (vorotnik)

Atasözleri

Yaka bir tarafta, paça bir tarafta

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yaka" maddesi

Gagavuzca

Ad

yaka

[1] (giyim) yaka

Köken

Eski Türkçe jaka

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki