araç

Ayrıca bakınız: Araç

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /a.ˈɾat͡ʃ/
• Heceleme: a‧raç

Ad

araç (belirtme hâli aracı, çoğulu araçlar)

1. kişiler veya cisimler arasında bağlantı sağlayan şey, vasıta

   Bu yüzden iyi anlaşmak için araçların mükemmelliği söz konusu değildir. — İ. Özel

2. (aletler) bir iş yapmakta veya sonuçlandırmakta gücünden yararlanılan nesne
3. (taşıtlar) taşıt

   Araçlarından inen iki polis sulara basmamak için sıçrayarak kapıya doğru yaklaşıyorlar. — A. Ümit

Alt kavramlar

aletler

• balta,
• çekiç,
• kerpeten,
• keser,
• pense,
• tornavida

taşıtlar

• ağır araç,
• deniz aracı,
• hava aracı,
• iniş aracı,
• taşıma aracı,
• uzay aracı

Deyimler

• araç gereç

Türetilmiş kavramlar

taşıtlar

• araç çubuğu,
• araç değişken,
• araç deposu,
• araç durumu,
• araç kutusu,
• araç paleti,
• araç takımı,
• araç telefonu,
• aracı,
• araçça,
• araççı,
• araççık,
• araçken,
• araçla,
• araçlı,
• araçsa,
• araçsız

Çeviriler

araç

• Almanca: Mittel (de) n, Fahrzeug (de) n, Fortbewegungsmittel (de) n, Verbindung (de) d

  İsviçre Almancası: Mittel (als) n

  • Arapça: آلة‎ (ar) d (ʾāle) [ʔa:le], واسطة‎ (ar) d [va:sitˤa], واسطة‎ (ar) d [va:sitˤa]

• Asturyasça: ferramienta (ast)
• Azerice: vasitə (az)
• Bulgarca: приспособление (bg) (prisposoblenie)
• Eski* Felemenkçe: vervoermiddel (nl), transportmiddel (nl), vehikel (nl)
• Fince: väline (fi), kulkuväline (fi), ajoneuvo (fi)
• Fransızca: moyen de transport (fr), vervoermiddel (nl)
• İngilizce: implement (en), vehicle (en)
• İsveççe: redskap (sv), färdmedel (sv), fordon (sv)
• Kırgızca: каражаттар (ky) (karacattar)
• Kürtçe: amûr (ku)
• Macarca: szerszám (hu)

  • Norveççe: apparat (no) e, redskap (no), verktøy (no) n, kjøretøy (no) n

• Rusça: приспособление (ru) (prisposobleniye), устройство (ru) (ustroystvo)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "araç" maddesi

Gagavuzca

Ad

araç

1. araç

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki