araç

Ayrıca bakınız: Araç

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /aˈɾat͡ʃ/, çoğulu IPA^(anahtar): /aɾat͡ʃˈlaɾ/

Heceleme

Heceleme: a‧raç

Ad

araç (belirtme hâli aracı, çoğulu araçlar)

1. (aletler) bir iş yapmakta veya sonuçlandırmakta gücünden yararlanılan nesne
2. (taşıtlar) taşıt

   Araçlarından inen iki polis sulara basmamak için sıçrayarak kapıya doğru yaklaşıyorlar.” -A. Ümit.

3. kişiler veya nesneler arasında bağlantı sağlayan şey, vasıta

   Bu yüzden iyi anlaşmak için araçların mükemmelliği söz konusu değildir. - İ. Özel

Deyimler

ağır araç, araç çubuğu, araç değişken, araç deposu, araç durumu, araç gereç, araç kutusu, araç paleti, araç takımı, araç telefonu, taşıma aracı

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Mittel (de) n, Fahrzeug (de) n, Fortbewegungsmittel (de) n, Verbindung (de) d
• Arapça: آلة‎ (ar) d (ʾāle) [ʔa:le], واسطة‎ (ar) d [va:sitˤa], واسطة‎ (ar) d [va:sitˤa]
• Asturyasça: ferramienta (ast)
• Azerice: vasitə (az)
• Bulgarca: приспособление (bg) (prisposoblenie)
• Felemenkçe: vervoermiddel (nl), transportmiddel (nl), vehikel (nl)
• Fince: väline (fi), kulkuväline (fi), ajoneuvo (fi)
• Fransızca: moyen de transport (fr), vervoermiddel (nl)
• İngilizce: implement (en), vehicle (en)
• İsveççe: redskap (sv), färdmedel (sv), fordon (sv)
• İsviçre Almancası: Mittel (de) n
• Kırgızca: karajat (ky), kural (ky), каражаттар (ky) (karacattar)
• Kürtçe: amûr (ku)
• Macarca: szerszám (hu)
• Norveççe: apparat (no) e, redskap (no), verktøy (no) n, kjøretøy (no) n
• Rusça: приспособление (ru) (prisposobleniye), устройство (ru) (ustroystvo)

Alt kavramlar

• çekiç, kerpeten, tornavida
• uzay aracı

Türetilmiş kavramlar

• aracı, araçça, araççı, araççık, araçken, araçla, araçlı, araçsa, araçsı, araçsız

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "araç" maddesi

Gagavuzca

Ad

araç

1. araç

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki