son

Ayrıca bakınız: -son, SON, Son, Sơn, Ṣon, son', son-, so'n, són, sôn, søn, sơn, sờn

Dillerarası

Sembol

son

1. (ISO 639) Songhay dilleri için ISO 639-2 ve ISO 639-5 standartlarında tespit edilen uluslararası dil kodu.

Ek okumalar

• İngilizce Vikipedi'de son

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi صوڭ‎ sözcüğünden devralındı, o da *soŋ (“bitiş, sonrası”). Eski Türkçe soydaş‎ (soydaş); Kazakça соң (soñ), Teleütçe соҥ (soŋ),Özbekçe so'ng, Yakutça онтон (onton) ile soydaştır.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈson/

• Ses

  (dosya)

• Heceleme: son

Ad

son (belirtme hâli sonu, çoğulu sonlar)

1. bir şeyin en arkadan gelen bölümü

   eş anlamlıları: âkıbet, bitim, nihayet

   zıt anlamlısı: baş

   Kışın sonu.

   Bu yolun sonu.

2. hudut, sınır, uç
3. (fizyoloji, jinekoloji) döl eşi
4. (mecaz) ölüm

Çekimleme

son adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		son	sonlar
belirtme		sonu	sonları
yönelme		sona	sonlara
bulunma		sonda	sonlarda
ayrılma		sondan	sonlardan
tamlayan		sonun	sonların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	sonum	sonlarım
	belirtme	sonumu	sonlarımı
	yönelme	sonuma	sonlarıma
	bulunma	sonumda	sonlarımda
	ayrılma	sonumdan	sonlarımdan
	tamlayan	sonumun	sonlarımın
2. tekil	yalın	sonun	sonların
	belirtme	sonunu	sonlarını
	yönelme	sonuna	sonlarına
	bulunma	sonunda	sonlarında
	ayrılma	sonundan	sonlarından
	tamlayan	sonunun	sonlarının
3. tekil	yalın	sonu	sonları
	belirtme	sonunu	sonlarını
	yönelme	sonuna	sonlarına
	bulunma	sonunda	sonlarında
	ayrılma	sonundan	sonlarından
	tamlayan	sonunun	sonlarının
1. çoğul	yalın	sonumuz	sonlarımız
	belirtme	sonumuzu	sonlarımızı
	yönelme	sonumuza	sonlarımıza
	bulunma	sonumuzda	sonlarımızda
	ayrılma	sonumuzdan	sonlarımızdan
	tamlayan	sonumuzun	sonlarımızın
2. çoğul	yalın	sonunuz	sonlarınız
	belirtme	sonunuzu	sonlarınızı
	yönelme	sonunuza	sonlarınıza
	bulunma	sonunuzda	sonlarınızda
	ayrılma	sonunuzdan	sonlarınızdan
	tamlayan	sonunuzun	sonlarınızın
3. çoğul	yalın	sonu sonları
	belirtme	sonunu sonlarını
	yönelme	sonuna sonlarına
	bulunma	sonunda sonlarında
	ayrılma	sonundan sonlarından
	tamlayan	sonunun sonlarının

Deyimler

çıkmaz ayın son çarşambası, hafta sonu, son ağırlık, son birim, son bulmak, son ek, son günü, son meşime, son sayı, son vermek son zaman

Çeviriler

arkadan gelen

• Afrikaanca: einde (af)
• Almanca: Ende (de) n, Schluss (de) e
• Arnavutça: fund (sq) e
• Azerice: hüdud (az), sərhəd (az). axır (az), son (az)
• Bulgarca: конец (bg) (konets)
• Estonca: lõpp (et)
• Felemenkçe: einde (nl)
• Fince: ääri (fi), loppu (fi), kuolema (fi), jälkeiset (fi)
• Fransızca: fin (fr) d
• İngilizce: end (en), hindmost (en), most hind (en)
• İsveççe: slut (sv)
• İsviçre Almancası: Ende (als) n
• İtalyanca: fine (it) d
• Kürtçe: dawî (ku)
• Osmanlı Türkçesi: خاتم‎ (ota) (hâtem)
• Portekizce: fim (pt) e, final (pt) e
• Rusça: конец (ru) (konets)
• Tatarca: son (tt)

Ön ad

son (karşılaştırma daha son, üstünlük en son)

1. artık ondan ötesi veya başkası olmayan

   zıt anlamlısı: ilk

   Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm. — H. A. Yücel

2. en arkada bulunan

   Son vagon.

3. olanca

   Son kuvvetiyle: "Yâ Ali!" diye bağırdı. — M. Ş. Esendal

4. şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan

   eş anlamlıları: âhir, biten

   zıt anlamlısı: ilk

   Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu. — P. Safa

Çeviriler

biten

• Almanca: zuletzt (de)
• Aragonca: zaguer (an)
• Arapça: أَخِير‎ (ar) (ʾaḫīr)
• Azerice: axır (az), son (az)
• Baskça: azken (eu)
• Bengalce: শেষের (bn) (śeṣer)
• Bretonca: diwezhañ (br)
• Çekçe: poslední (cs)
• Çince: 最后的 (zh), 末尾的 (zh)
• Danca: sidst (da), yderst (da)
• Esperanto: lasta (eo), fina (eo)
• Estonca: viimane (et)
• Farsça: در آخر‎ (fa)
• Felemenkçe: laatste (nl)
• Fince: viimeinen (fi), taimmainen (fi), takimmainen (fi)
• Fransızca: dernier (fr)
• Gagavuzca: son (gag)
• Galce: olaf (cy)
• Galiçyaca: derradeiro (gl)
• Guarani dili: ipahague (gn), ipahaguáva (gn)
• Gucaratça: અંત્ય (gu) (antya)
• Hintçe: अंत्य (hi) (antya), आख़िरी (hi) (āxirī)
• İbranice: אחרון‎ (he)
• İngilizce: last (en), final (en)
• İspanyolca: último (es)
• İsveççe: bakerst (sv), sist (sv), ytterst (sv)
• İtalyanca: ultimo (it)
• Japonca: 最後の (ja)
• Keçuva dili: ch’ulli (qu)
• Korece: 최후의 (ko) (choehuui), 마지막의 (ko) (majimagui), 맨끝의 (ko) (maenkkeutui)
• Korsikaca: ultimu (co)
• Latince: ultimus (la)
• Lehçe: ostatni (pl)
• Macarca: utolsó (hu), végső (hu)
• Malgaşça: fara (mg)
• Marathi dili: शेवटचा (mr) (śevaṭcā)
• Pencapça: ਆਖ਼ਰੀ (pa) (āxrī)
• Portekizce: último (pt)
• Rumence: ultim (ro)
• Ruanda dili: cya nyuma (rw), wa nyuma (rw)
• Sanskritçe: अन्त्य (sa) (antya)
• Sırp-Hırvatça:

  Kiril: последњи (sh)

  Latin: posljednje (sh)

• Sicilyaca: ùrtimu (scn)
• Slovakça: posledný (sk)
• Slovence: zadnji (sl)
• Tatarca: axır (tt)
• Türkçe:

  Eski Türkçe: sonuk‎ (otk) (sonuk), umay‎ (otk) (umay)

• Vietnamca: cuoi (vi), cuoi cung (vi)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: τελευταίος (el) (teleftaíos), έσχατος (el) (éschatos), ύστατος (el) (ýstatos)

• Zuluca: hlala isikhathi (zu), hlala kungonakali (zu)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "son" maddesi

Atasözleri

• Allah son gürlüğü versin,
• Son gülen iyi güler,
• Son pişmanlık fayda vermez

Azerice

Söyleniş

Heceleme: son

Ad

son

1. son

Fransızca

Söyleniş

Heceleme: son

Ad

son

1. (akustik) ses, seda, ün

Gagavuzca

Söyleniş

Heceleme: son

Köken

Eski Türkçe song‎ (song).

Ön ad

son

1. son

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İngilizce

Farklı yazılışlar

• sonne

Söyleniş

• (oğul): IPA^(anahtar): /sʌn/
• (İspanyolcadan): IPA^(anahtar): /sɒn/

• Audio (BK)

  (dosya)

• Audio (ABD)

  (dosya)

• Kafiyeler: -ʌn, -ɒn
• Eş seslisi: sun

Köken 1

Orta İngilizce sonn sözcüğünden devralındı, sone, sun, sune, o da Eski İngilizce sunu (“son”) sözcüğünden devralındı, o da Ana Cermence *sunuz sözcüğünden devralındı, o da Ana Hint-Avrupa dili *suHnús sözcüğünden devralındı, o da Ana Hint-Avrupa dili *sewH- (“doğurmak; hamile olmak”) sözcüğünden.

Ad

son (çoğulu sons)

1. bir yaşlıya ya da otorite olan şahsa çok yakın olduğundan oğul addedilebilecek kimse
2. dış tesirlerle bir hareketin parçası olmuş kimse

   He was a son of the mafia system. — Mafya sisteminin evladıydı.

3. evlat edinilmiş erkek
4. (aile, primatlar) oğul

   zıt anlamlılar: father, mother, parent

   Before the birth of the man's child, he said: "I want a son, not a daughter." — Adam, çocuğu doğmadan önce "Kız değil, oğul istiyorum." dedi.

   • Şablon:AT:Milton Paradise Regained

   The pharaohs were believed to be sons of the Sun. — Firavunların Güneş'in oğulları olduğuna inanılıyordu.

5. (bilişim) bir dosyanın bir önceki sürümünden (father) türemiş son sürümü.
   • Şablon:yazıdan alıntı
   • Şablon:yazıdan alıntı

Üst kavramlar

• child

Türetilmiş kavramlar

• bachelor's son
• favorite son/favourite son
• grandfather-father-son
• grandson
• like father, like son
• mother's son
• prodigal son
• sonhead
• son-in-law
• sonny
• son of a bitch
• son of a gun
• son of a whore
• son of privilege
• son of the manse
• stepson
• whoreson

Köken 2

Orta İngilizce sonen sözcüğünden devralındı, sunen, o da üstteki isim.

Eylem

son (üçüncü tekil kişi geniş zaman sons, şimdiki zaman soning, geçmiş zaman ve yakın geçmiş zaman soned)

1. (geçişli) bir oğlu üretmek (yani doğurmak, hamile bırakmak)
   • Noel Polk, 1997 Outside the Southern Myth

     "I sonned a father who would not be sonned, …" – Ben oğul olmayacak bir babaya oğul oldum, …

2. (geçişli) birine "oğul" diye hitap etmek.
   • Jerry Flesher, 2005 Tomorrow I'll Miss You

     "“Don't 'son' me.” “I'm old enough to be your father,” he said with a dismissive wave of his hand." – “Bana 'oğlum deme.” Umursamaz bir el hareketiyle “Baban olacak yaştayım” dedi.

   • Stuart A. McKeever, 2014 Becoming Joey Fizz

     "“Son—now's not the time, please.” “It's the perfect time—it's the best time fucking time I ever had. There's not gonna be another time, so don't son me, you bastard. …”" – “Oğlum, şimdi zamanı değil, lütfen.” “Bu mükemmel bir zaman; bu şimdiye kadar geçirdiğim en iyi zaman. Başka bir zaman olmayacak, o yüzden bana oğlum deme, seni piç. …”

Köken 3

İspanyolca son (“ses”) sözcüğünden.

Ad

son (sayılamayan)

1. (müzik türü) Son cubano, Afrika ve İspanyol elementleri birleştiren ve Kuba'da 19. asrın sonların ortaya çıkan bir müzik ve dans türü
   • Bloomsbury, 2017 Havana: A Subtropical Delirium

     "When son' first emerged in the streets of Havana, in the early twentieth century, it was shut down by the police, as were most forms of African culture. Son groups, conjuntos, caught playing on the street, as was the tradition, had their instruments confiscated." – Son, yirminci asrın başlarında Havana sokaklarında ilk ortaya çıktığında, Afrika kültürünün çoğu şekli gibi polis tarafından yasaklandı. Sokakta an'ane icabı çalarken yakalanan son gruplarının, yani conjuntoların enstrümanlarına el konuldu.

Ek okumalar

• İngilizce Vikipedi'de son
• İngilizce Vikipedi'de son cubano

Anagramlar

• NOS, NSO, Nos, Nos., ONS, nos, nos., ons

İskoç İngilizcesi

Söyleniş

• Heceleme: son

Ad

son

1. (aile, primatlar) oğul

İsveççe

Söyleniş

• Heceleme: son

Ad

son

1. (aile, primatlar) oğul

Özbekçe

Söyleniş

• Heceleme: son

Ad

son

1. (sayılar) sayı

Volapük dili

Söyleniş

• Heceleme: son

Ad

son

1. (aile, primatlar) oğul

Zazaca

Söyleniş

• Heceleme: son

Ad

son e

1. ant