İçeriğe atla

erkek

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Erkek

Türkçe

[düzenle]
(primatlar): Erkek

Köken

[düzenle]

Osmanlı Türkçesi آرزوق, Eski Türkçe erk (erk, erkek).

Söyleniş

[düzenle]

erkek (belirtme hâli erkeği, çoğulu erkekler)

  1. (biyoloji, eşey) insan, hayvan ve bitkilerin dişiyi dölleyecek cinsten olanı
    • Erkek arıların takatleri kesilmeye başlar, bir bir dökülür, ölür giderler. T. Buğra
  2. (primatlar) yetişkin adam
  3. (aile) koca
    • Kadın erkeğini uğurladı.
  4. (biyoloji) sperma oluşturan organizma

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]
  • (primatlar): bay

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

erkek (karşılaştırma daha erkek, üstünlük en erkek)

  1. dişiyi dölleyecek özellik
  2. girintili ve çıkıntılı olarak bir çift oluşturan cisimlerden çıkıntılı olanı
  3. (mecaz) mert, sözüne güvenilir
  4. kolay bükülmez, sert
  5. Erkek demir
    • Erkek bakır

Zıt anlamlılar

[düzenle]
  • (döllenebilir olan; girintili çıkıntılı cisim): dişi

Alt kavramlar

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]

Eski Türkçe erk (erk)

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: er‧kek

erkek

  1. (biyoloji) erkek

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: er‧kek

erkek

  1. (biyoloji) erkek

Türkmence

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: er‧kek

erkek

  1. (biyoloji) erkek