erkek

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Erkek

Türkçe[değiştir]

(primatlar): Erkek

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi آرزوق‎, Eski Türkçe erk(erk, erkek).

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

erkek (belirtme hâli erkeği, çoğulu erkekler)

  1. (aile) koca
    Kadın erkeğini uğurladı.
  2. (biyoloji) sperma oluşturan organizma
  3. (biyoloji, eşey) insan, hayvan ve bitkilerin dişiyi dölleyecek cinsten olanı
    Erkek arıların takatleri kesilmeye başlar, bir bir dökülür, ölür giderler. — T. Buğra
  4. (primatlar) yetişkin adam
    Erkekler tekaüt olunca çocuğa dönüyorlar. — R. N. Güntekin

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

  • (primatlar): bay

Zıt anlamlılar[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Ön ad[değiştir]

erkek (karşılaştırma daha erkek, üstünlük en erkek)

  1. dişiyi dölleyecek özellik
  2. girintili ve çıkıntılı olarak bir çift oluşturan cisimlerden çıkıntılı olanı
  3. (mecaz) mert, sözüne güvenilir
  4. kolay bükülmez, sert
    Erkek demir
    Erkek bakır

Zıt anlamlılar[değiştir]

  • (döllenebilir olan; girintili çıkıntılı cisim): dişi

Alt kavramlar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe erk(erk)

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: er‧kek

[değiştir]

erkek

  1. (biyoloji) erkek

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: er‧kek

[değiştir]

erkek

  1. (biyoloji) erkek

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: er‧kek

[değiştir]

erkek

  1. (biyoloji) erkek