İçeriğe atla

arka

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: arkacı, arkalık, arkasından, arkasına, arkat

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
IPA(anahtar): aɾˈka
Heceleme: ar‧ka

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi آرقا

arka (belirtme hâli arkayı, çoğulu arkalar)

  1. bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters anı
    • Evin arkasında dekorlar boyarlardı. - A. Ağaoğlu
  2. bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi
    • Çocuğun arkası ağrıyormuş.
  3. geri kalan bölüm
    • Masalın arkası. Yazının arkası.
  4. art, peş
    • Pınar KÜR, 2004 Küçük Oyuncu, sayfa 175 , Everest Yayınları
      "Neler oluyor, neler dönüyor arkamda?"
  5. otururken sırtın dayandığı yer
    • Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu. - T. Buğra
  6. (anatomi) insanın vücudu, bedeni
    • Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı. - R. H. Karay
  7. (mecaz) geçmiş, geride kalmış zaman
    • Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti. - Y. K. Beyatlı
  8. sözün ya da yazının biraz daha üzerine düşünülünce ortaya çıkan anlamı
    • Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 59 , Can Yayınları
      "Oysa Mürşit'in cümlelerinin arkasındakileri okumak, farkında olmadan bırakılan işaretleri görmek gibi bir yeteneği var."

Çekimleme

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

arka arka, arka arkaya, arka arkaja verme, arka arkaja vermek, arka bahçe, arka bölümü, arka çıkmak, arka dikiş, arka kapı, arka kısmı, arka kısmında, arka lamba, arka plan, arka planda, arkasını kurcalamak, arka tarafı, arka teker, arkadaş değil arka taşı, arkalı önlü

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

arkada, arkadaş, arkalı, arkasız, arkayken, arkayla, arkaysa

Çeviriler

[düzenle]


Ön ad

[düzenle]

arka (karşılaştırma daha arka, üstünlük en arka)

  1. arkada olan, arkada bulunan
  2. kayıran, destekleyen
    Memur olmak için büyük bir arka gerek. - H. R. Gürpınar

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]

Eski Türkçe

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. arka, sırt
  2. sıkıntılı anlarda yardım eden kişi
  3. yardımcı

Fince

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

arka

  1. korkak, tabansız yüreksiz, ödlek

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe arka (arka)

arka

  1. arka

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

[düzenle]

arka

  1. arka, sırt