son ek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: son ek

[değiştir]

son ek (belirtme hâli son eği, çoğulu son ekler)

  1. (dil bilimi) Kelimelerin kök veya gövdesinin sonuna gelen ek

Eş anlamlılar[değiştir]

Zıt anlamlılar[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]