otorite
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]otorite (belirtme hâli otoriteyi, çoğulu otoriteler)
- yaptırma, yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayet:
- Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa tam otoritesini elde etmiştir. - Falih Rıfkı Atay
- siyasi veya idari güç
- (mecaz) çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kişi