oturmak

Başka anlamlar veya farklı yazılışlar için bakınız: uturmak

Türkçe

Eylem

Zaman	Kişi	Çekimli Eylem
Belirli Geçmiş	ben	oturdum
Belirsiz Geçmiş	ben	oturmuşum
Geniş Zaman	ben	otururum
	sen	oturursun
	o	oturur
Şimdiki Zaman	ben	oturuyorum
Gelecek Zaman	ben	oturacağım

===Eylem çekimi===

Anlamlar

[1] vücudun belden yukarısı dik duracak biçimde ağırlığı kaba etlere vererek bir yere yerleşmek

Bir sandalyenin üzerinde oturmuş, önüne bakıyordu. -S. F. Abasıyanık

Köken

[1] (Eski Türkçe)

Deyimler

diz dize oturmak

hokka gibi oturmak

karaya oturmak

külçe gibi oturmak

mideye oturmak

rayına oturmak

şapa oturmak

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "oturmak"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: əyləşmək (az), oturmaq (az) Eski Türkçe: oldurmak (tr), olturmak (tr) Karaçay Balkarca: oltur (krc) Türkmence: oturmak (tk)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [[#Almanca|]] (de) Fince: [[#Fince|]] (fi) Fransızca: [[#Fransızca|]] (fr) Hollandaca: [[#Hollandaca|]] (nl) İngilizce: sit (en) İspanyolca: [[#İspanyolca|]] (es) İsveççe: [[#İsveççe|]] (sv) İtalyanca: [[#İtalyanca|]] (it) Kürtçe: [[#Kürtçe|]] (ku) Macarca: [[#Macarca|]] (hu)

Türkmence

Anlamlar

[1] oturmak

[2] durmak (yardımcı fiil)

Kaynaklar

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.