oturmak

Başka anlamlar veya farklı yazılışlar için bakınız: uturmak

Türkçe

Eylem

oturmak eylem çekimi  

Zaman	Kişi	Çekimli eylem
		Olumlu	Olumsuz
Belirli geçmiş	ben	oturdum	oturmadım
	sen	oturdun	oturmadın
	o	oturdu	oturmadı
	biz	oturduk	oturmadık
	siz	oturdunuz	oturmadınız
	onlar	oturdu	oturmadı
		oturdular	oturmadılar
Belirsiz geçmiş	ben	oturmuşum	oturmamışım
	sen	oturmuşsun	oturmamışsın
	o	oturmuş	oturmamış
	biz	oturmuşuz	oturmamışız
	siz	oturmuşsunuz	oturmamışsınız
	onlar	oturmuş	oturmamış
		oturmuşlar	oturmamışlar
Geniş zaman	ben	otururum	oturmam
	sen	oturursun	oturmazsın
	o	oturur	oturmaz
	biz	otururuz	oturmayız
	siz	oturursunuz	oturmazsınız
	onlar	oturur	oturmaz
		otururlar	oturmazlar
Şimdiki zaman	ben	oturuyorum	oturmuyorum
	sen	oturuyorsun	oturmuyorsun
	o	oturuyor	oturmuyor
	biz	oturuyoruz	oturmuyoruz
	siz	oturuyorsunuz	oturmuyorsunuz
	onlar	oturuyor	oturmuyor
		oturuyorlar	oturmuyorlar
Gelecek zaman	ben	oturacağım	oturmayacağım
	sen	oturacaksın	oturmayacaksın
	o	oturacak	oturmayacak
	biz	oturacağız	oturmayacağız
	siz	oturacaksınız	oturmayacaksınız
	onlar	oturacak	oturmayacak
		oturacaklar	oturmayacaklar

oturmak -ur

Anlamlar

[1] vücudun belden yukarısı dik duracak biçimde ağırlığı kaba etlere vererek bir yere yerleşmek

[2] bu biçimde yerleştiği yerde kalmak

[3] uygun gelmek, ölçüleri tam olmak

[4] bir yerde sürekli olarak kalmak, ikamet etmek

[5] hiçbir iş yapmadan boş vakit geçirmek, boş durmak

[6] toprak veya bir yapının çökmesi, aşağı inmek

[7] biriyle beraber yaşamak

[8] bir işi yapmakta olmak, bir işe başlamak üzere olmak

[9] yer almak, geçmek

[10] benimsenmek, yerleşmek, kökleşmek

[11] belli bir yörüngede dönmeye başlamak

[12] sıvı tortuları dibe çökmek, dipte toplanmak

[13] herhangi bir durumda belli bir süre kalmak

Söyleniş

/otuɾˈmac/

Heceleme

o·tur·mak

Karşıt anlamlılar

[*] oturmamak

Çeviriler

• Almanca: [1] sitzen ^(de); [4] wohnen ^(de)
• Çekçe: [1] sedět ^(cs); [4] bydlet ^(cs)
• Fince: [1] kykkiä ^(fi), kyköttää ^(fi), kyykkiä ^(fi); [2] asua ^(fi)
• Fransızca: [4] habiter ^(fr)
• İngilizce: [1] to sit ^(en); [4] to dwell ^(en), to live ^(en), to reside ^(en)
• İsveççe: [1] att hukka ^(sv), att sitta på huk ^(sv)

• Kürtçe: [1] runiştin ^(ku)
• Norveççe: [1] å sitte ^(no)
• Rusça: [1] сидеть ^(ru)
• Yunanca:
  • Modern Yunanca: [1] κάθομαι ^(el); [4] μένω ^(el), κατοικώ ^(el)

Türk lehçeleri

• Azerice: [1] əyləşmək ^(az), oturmaq ^(az)
• Eski Türkçe: [1] oldurmak ^(tr), olturmak ^(tr)
• Karaçay Balkarca: [1] oltur ^(krc)

• Türkmence: [1] oturmak ^(tk)

Örnekler

[1] Bir sandalyenin üzerinde oturmuş, önüne bakıyordu. - S. F. Abasıyanık

[2] Bakın, hikâye zordur, acımasız ve hoşgörüsüzdür. Oturursunuz ve başından kalkamazsınız. - T. Dursun K

[3] Ütüsüz ve beli oturmamış pantolonunu çekti. - T. Buğra

[4] Aynı semtte oturdukları için komşu da sayılırlar. - B. Felek

[5] Böyle oturacağınıza çalışsanız olmaz mı?

[6] Temelin bu tarafı on santim oturmuş.

[7] O günden beri enişte beyle oturuyorum. - S. M. Alus

[9] Valilik makamına oturdu.

[10] Gelenekler gün geçtikçe iyice oturdu.

[11] Uydu yörüngeye oturdu.

[13] Arif gibi bir adamla çene yarışına girmek istememekle beraber susup oturamazdı. - M. Ş. Esendal

Alt kavramlar

[1] diz dize oturmak, hokka gibi oturmak, karaya oturmak, külçe gibi oturmak, mideye oturmak, rayına oturmak, şapa oturmak

Türetilmiş kavramlar

[*] oturabilmek, oturakalmak, oturtulmak, oturulmak

Köken

Eski Türkçe oturma + -k

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "oturmak"

Türkmence

Yardımcı eylem

Anlamlar

[1] oturmak

[2] durmak

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.