başlamak

Türkçe

Köken

Eski Türkçe baş+la

Eylem

başlamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi başlar) -r

1. görünmek

   Kasabanın kenar mahallelerinden sonra bir mezarlık başlardı. - S. F. Abasıyanık

2. etkisini göstermek

   Kış başlarken yapraklar döküldü. - C. Uçuk

3. bir işe girişmek, harekete geçmek

   Şairliğe on sekiz yaşında gazel ve rubailerle başlamıştı. - H. Taner

4. çalışır, işler, yürür duruma girmek

   Bundan başka, evlenme hayatı da oldukça başarılı başladı. - H. E. Adıvar

5. olmak, oluşmak, ortaya çıkmak, doğmak

   Şiirimiz milletimizin Anadolu'daki teşekkülü ile başlar. - Y. K. Beyatlı

Yazılışlar

باشلامق‏

Deyimler

erken başlamak, üst perdeden başlamak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "başlamak"

Çeviriler

• Abazaca: aлагара (alāgārā)
• Azerice: başlamaq (az)
• Eski Türkçe: başlamak (tr), türçimek (tr)
• Fince: alkaa (fi), ryhtyä (fi)
• Fransızca: commencer (fr)
• İngilizce: start (en), begin (en)
• İspanyolca: empezar (es), comenzar (es)

• Kırgızca: baştoo (ky)
• Kürtçe: dest pê kirin (ku)
• Portekizce: começar (pt), partir (pt)
• Rusça: начинать (ru) (načinatʹ), начать (ru) (načatʹ)
• Tatarca: başlaw (tt)
• Türkmence: başlamak (tk)

Eski Türkçe

Eylem

[1] başlamak

[2] kılavuzluk etmek

[3] komutanlık etmek

Türkmence

Eylem

[1] bir işe başlamak, girişmek

[2] başlamak