toprak

Vikisözlük sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Ayrıca bakınız: Toprak

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe toprak(toprak, toz, kuru toprak) sözcüğünden evrilmiştir. Bu kelime Eski Türkçe topra- "kurumak" fiilinden Eski Türkçe +Uk ekiyle türetilmiştir. (NOT: Bu sözcük Eski Türkçe topuz "küme, kütle" sözcüğünden Eski Türkçe +(g)A- ekiyle türetilmiş olabilir; ancak bu kesin değildir.)

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

toprak (belirtme hâli toprağı, çoğulu topraklar)

  1. (coğrafya) kara
    Toprağa ayak basmak.
  2. (coğrafya, mecaz) ülke
    Biz bu topraklarda eskisinden daha parlak, daha kuvvetli ve yeni bir medeniyetin ilk merhalesini yaşayan insanlarız. — M. Kaplan
  3. (jeoloji) Yer kabuğunun toz hâline gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü
    Kireçli toprak. Killi toprak.
  4. (jeomorfoloji) arazi, tarla
    Köylüye toprak dağıtmak.
  5. (sosyoloji) memleketli

Çekimleme[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

toprak (karşılaştırma daha toprak, üstünlük en toprak)

  1. Yer kabuğunun bu bölümnden yapılmış
    İki toprak duvarın birleştiği bir girintide diz üstü büzülmüş görünüyor. — M. Ş. Esendal

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe toprak

[değiştir]

toprak

  1. toprak

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence[değiştir]

[değiştir]

toprak

  1. toprak, yer

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.