toprak

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Toprak

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi توپرق‎, Eski Türkçe toprak(toprak, toz, kuru toprak) kelimesinden evrilmiştir. Bu kelime topra- "kurumak" fiilinden +Uk ekiyle türetilmiştir. (Bu kelime topuz "küme, kütle" kelimesinden +(g)A- ekiyle türetilmiş olabilir; ancak bu kesin değildir.)

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

toprak (belirtme hâli toprağı, çoğulu topraklar)

  1. (coğrafya) kara
    Toprağa ayak basmak.
  2. (coğrafya, mecaz) ülke
    Biz bu topraklarda eskisinden daha parlak, daha kuvvetli ve yeni bir medeniyetin ilk merhalesini yaşayan insanlarız. — M. Kaplan
  3. (jeoloji) Yer kabuğunun toz hâline gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü
    Kireçli toprak. Killi toprak.
  4. (jeomorfoloji) arazi, tarla
    Köylüye toprak dağıtmak.
  5. (sosyoloji) memleketli

Çekimleme[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Ön ad[değiştir]

toprak (karşılaştırma daha toprak, üstünlük en toprak)

  1. Yer kabuğunun bu bölümnden yapılmış
    İki toprak duvarın birleştiği bir girintide diz üstü büzülmüş görünüyor. — M. Ş. Esendal

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe toprak(toprak).

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: top‧rak

[değiştir]

toprak

  1. toprak

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: top‧rak

[değiştir]

toprak

  1. toprak, yer

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.