dip

Türkçe

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	dip	dipler
Belirtme (-i)	dipi	dipleri
Yönelme (-e)	dipe	diplere
Bulunma (-de)	dipte	diplerde
Çıkma (-den)	dipten	diplerden
Tamlayan	dipin	diplerin

dip -pi

Ad

dip -bi

[1] oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü

Denizin dibinde oltanın ucu, etrafında izmaritler oynaşıyor. - A. Ümit

[2] taban

Tencerenin dibi.

[3] dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı

Erkeklerin hepsi duvar dibindeydiler şimdi. - A. Kulin

[4] kapalı yerin kapıya göre en uzak bölümü

Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu. - A. İlhan

[5] arka, kıç

Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir. - E. E. Talu

Köken

Eski Türkçe: tüb

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "dip"

Türk lehçeleri

• Azerice: dib ^(az)
• Karaçay Balkarca: tüb ^(krc)

• Türkmence: düýp ^(tk)

Çeviriler

• İngilizce: [1] bottom ^(en)

Gagavuzca

Ad

[1] dip

Köken

[1] Eski Türkçe:

Tatarca

Belirteç

[1] diye

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki