yukarı

Türkçe

Ad

yukarı (belirtme hâli yukarıyı, çoğulu yukarılar) -sı

[1] bir şeyin üst bölümü, fevk, aşağı karşıtı

[2] (mecaz) yetkili kimse

Emir yukarıdan, çaresiz kaldık.

Deyimler

aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık

çizmeden yukarı çıkmak

üç aşağı beş yukarı

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "yukarı"

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: yokaru (tr)
• Gagavuzca: yukarı (gag)

• Kırım Tatarca: yoqar (crh), yuqarı (crh)

Çeviriler

• Fince: yläpuoli (fi)
• İngilizce: top (en)

• Zazaca: cor (diq)
• Kürtçe:jor (ku)

Belirteç

yukarı yukarı

[1] üst tarafa, üstteki kata, üste, yükseğe, yukarıya

Yukarı, kocasının odasına çıktı. - M. Ş. Esendal

Çeviriler

• Fince: ylös (fi), ylöspäin (fi)
• İngilizce: above (en), up (en), upwards (en)

Ön ad

yukarı (karşılaştırma daha yukarı, üstünlük en yukarı) yukarı

[1] benzerleri arasında üstte bulunan

Yukarı kat.

[2] (mecaz) aşama, sınıf, makam bakımından ileride olan

O bizden yukarı sınıftandı.

Türk lehçeleri

Çeviriler

• Fince: yläpuolinen (fi), ylä- (fi)

Gagavuzca

Ad

yukarı

[1] yukarı

Köken

[1] Eski Türkçe joq

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki