ocak
Görünüm
![]() |
Ayrıca bakınız: Ocak |
Türkçe
[düzenle]ocak hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Köken
[düzenle]Osmanlı Türkçesi اوجاق sözcüğünden devralındı. Ana Türkçe *ōtčak sözcüğünden devralındı. od *ōt'tan geliyor
Söyleniş
[düzenle]Dinle (dosya) - Heceleme: o‧cak
Ad
[düzenle]ocak (belirtme hâli ocağı, çoğulu ocaklar)
- (mutfak eşyaları) Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer
- Üç balıkçı güneş batarken kumların üzerine iki taştan bir ocak yaptılar ve ateş yaktılar. - Halikarnas Balıkçısı
- (yangın, mimarlık)
şömine
- Ocağın önünde oturup acayip bir dikkatle odunların yanışına bakar. - Y. K. Karaosmanoğlu
- (aletler) Isı vererek üzerine veya içine konulan maddeleri ısıtan, pişiren, kaynatan, eriten araç veya alet
- Anlaşılan çamaşırcı giderken ocağı tam söndürmemiş olacak. - H. Taner
- (mimarlık, şirketler, ticaret)
Kahvelerde, kuruluşlarda çay, kahve vb.nin yapıldığı yer, kahve
- Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 82 , Can Yayınları
- "Kibar'ın dikkati olmasa giderken sabah akşam tost yiyip çay içtikleri ocağa da borç takmış olacaklardı."
- Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 82 , Can Yayınları
- Yer üstünde veya yer altında cevher çıkarılan yer
- Mermer ocağı. Kömür ocağı.
- Bahçelerde ve bostanlarda her tür meyve ve sebze ekimine ayrılmış, çevresinden biraz yükseltilmiş toprak çukuru
- Mustafa, arkasına güçlü kuvvetli bir kadın takmış, üç evleğine çizgiler, ocaklar açıyordu. - S. F. Abasıyanık
- Aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların kurdukları kuruluş veya toplandıkları, görev yaptıkları yer
- Başlangıçtan beri burası bir vatansever ocağı idi. - F. R. Atay
- (aylar) Yılın birinci ayı, kânunusani
- Ocak ayını sevmem, oldum olası. - B. Felek
- (tarih) Yeniçeri teşkilatını oluşturan odalardan her biri
- Ev, aile, soy
- Henüz temelleri atılmayan kendi ocağım kurulmadan yıkılmıştı. - A. Gündüz
- Bazı hastalıkları iyi ettiğine inanılan aile
Deyimler
[düzenle]Benzer sözcükler
[düzenle]Çeviriler
[düzenle]mutfak eşyası
|
yılın ayı
|
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "ocak" maddesi
Atasözleri
[düzenle]Gagavuzca
[düzenle]Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]ocak
- (aylar) ocak
Kaynakça
[düzenle]- Eyuboğlu, İsmet Zeki (1998). Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü. İstanbul: Sosyal Yayınlar. ISBN 975-738-472-2.
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kategoriler:
- Haftanın sözcüğü
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Osmanlı Türkçesinden devralınan Türkçe sözcükler
- Ana Türkçe kökenli Türkçe sözcükler
- Ana Türkçeden devralınan Türkçe sözcükler
- İngilizce ses dosyaları olan sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede mutfak eşyaları
- Türkçede yangın
- Türkçede mimarlık
- Türkçede aletler
- Türkçede ticaret
- Türkçede aylar
- Türkçede tarih
- Eski Anadolu Türkçesi kökenli Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca adlar
- Gagavuzcada aylar