birinci

Ayrıca bakınız: ilk

Türkçe

Ad

birinci (belirtme hâli birinciyi, çoğulu birinciler)

1. zaman, yer, sıra bakımından başkalarından önce gelen kimse, şey

   Birincisi ne kadar mağrur ise öbürü o kadar yılışık. - Y. Z. Ortaç

2. sırada, önem sırasında en üstün olan kimse

   Sınıfın birincisi olduğundan imtihanlara girişinde... - Ö. Seyfettin

3. ulaşım araçlarında mevki, sınıf

   Bütün grubu hiç olmazsa ilk ineceğimiz iskeleye kadar birincide götürmek istemişti. - R. N. Güntekin

Köken

Türkçe bir + -inci

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "birinci"

Türk lehçeleri

• Kırım Tatarca: birinci (crh)

• Özbekçe: birinchi (uz)

Çeviriler

• Fince: ykkönen (fi)

Ön ad

1. (sıral sayılar) bir sayısının sıra sıfatı
2. (mecaz) en iyi, her şeyde ilk olmak
3. nitelikli ve üstün olan

Türk lehçeleri

• Azerice: birinci (az)
• Gagavuzca: birinci (gag)
• Karakalpakça: birinshi (kaa)

• Özbekçe: birinchi (uz)
• Türkmence: birinci (tk)

Çeviriler

• Almanca: erste (de)

• İtalyanca: primo (it)
• Kürtçe: yekem (ku)
• Macarca: első (hu)
• Rusça: первая (ru) (pervaya)
• Modern Yunanca: πρώτος (el) (prótos)

Azerice

Ad

birinci

1. öncü

Sıral sayı

1. birinci

Gagavuzca

Ön ad

1. ilk

Sıral sayı

1. birinci

Kırım Tatarca

Ön ad

[1] (') birinci