İçeriğe atla

birinci

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Birinci

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi برنجی (bir + inci).

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): /bi.ɾin.ˈd͡ʒi/
  • Heceleme: bi‧rin‧ci

birinci (belirtme hâli birinciyi, çoğulu birinciler), sahiplik şekli birinci -si

  1. sıra, yer, zaman bakımından başkalarından önce gelen kimse, şey
    Birincisi ne kadar mağrur ise öbürü o kadar yılışık. Y. Z. Ortaç
  2. sırada, önem sırasında en üstün olan kimse
    Sınıfın birincisi olduğundan imtihanlara girişinde… Ö. Seyfettin
  3. ulaşım araçlarında mevki, sınıf
    Bütün grubu hiç olmazsa ilk ineceğimiz iskeleye kadar birincide götürmek istemişti. R. N. Güntekin

Çeviriler

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

birinci (karşılaştırma daha birinci, üstünlük en birinci)

  1. (sıral sayılar) bir sayısının sıra sıfatı
  2. (mecaz) en iyi, her şeyde ilk olmak
  3. üstün ve vasıflı olan

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Anagramlar

[düzenle]

Azerice

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: bi‧rin‧ci

birinci

  1. öncü

Sıral sayı

[düzenle]

birinci

  1. (sıral sayılar) birinci

Gagavuzca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: bi‧rin‧ci

Ön ad

[düzenle]

birinci

  1. ilk

Sıral sayı

[düzenle]

birinci

  1. (sıral sayılar) birinci

Kırım Tatarcası

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: bi‧rin‧ci

Ön ad

[düzenle]

birinci

  1. (sıral sayılar) birinci