görev

Türkçe

Söyleniş

• IPA: gøˈɾev
• Heceleme: gö·rev

Ad

görev (belirtme hâli görevi, çoğulu görevler)

1. bir nesnenin veya kimsenin yaptığı iş
2. işlev
3. resmî iş, vazife

   Cavit Bey görevi ona verdiği gün Abdi Bey çok sevinmişti. - Atilla İlhan

4. bir kimseye veya bir kurula verilen özel amaçlı iş, misyon
5. (dil bilimi) bir cümlede bir dil biriminin öbür birimlerle ilişkisi aracılığıyla yerine getirdiği iş
6. (fizyoloji) bir organ veya hücrenin yaptığı iş
7. (matematik) bir değerin başka değerlerle olan ilişkisi

Çekimleme

görev adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	görev	görevler
belirtme	görevi	görevleri
yönelme	göreve	görevlere
bulunma	görevde	görevlerde
ayrılma	görevden	görevlerden
tamlayan	görevin	görevlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	görevim	görevlerim
2. tekil (senin)	görevin	görevlerin
3. tekil (onun)	görevi	görevleri
1. çoğul (bizim)	görevimiz	görevlerimiz
2. çoğul (sizin)	göreviniz	görevleriniz
3. çoğul (onların)	görevi görevleri

Çeviriler

iş

• Almanca: Arbeit (de) d, Aufgabe (de) d, Funktion (de) d, Aufgabe (de) d, Auftrag (de) e, Funktion (de) d
• Azerice: vəzifə (az)
• Fince: toiminto (fi), tehtävä (fi), funktio (fi)
• Fransızca: fonction (fr)
• İngilizce: function (en), duty (en), task (en)
• İspanyolca: deber (es)

• Kırgızca: mildet (ky), vaziypa (ky)
• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Tatarca: yomış (tt)

Türetilmiş kavramlar

• görevlendirmek
• görevli
• görevsizlik

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "görev"