odun

Ayrıca bakınız: ödün

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /o.ˈdun/
• Heceleme: o‧dun

Köken 1

od + -unu

Ad

odun

1. od (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Köken 2

(bitki anatomisi): Odun

Köken

Osmanlı Türkçesi اودون‎, o da Eski Türkçe od‎ (od), ot + un

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /o.ˈdun/
• Heceleme: o‧dun

Ad

odun (belirtme hâli odunu, çoğulu odunlar)

1. (bitki anatomisi) ağaçların gövdelerini ve dallarını meydana getiren sert madde, tahta
2. (yakıtlar) yakmak için parçalanmış ağaç parçası

Çekimleme

odun adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		odun	odunlar
belirtme		odunu	odunları
yönelme		oduna	odunlara
bulunma		odunda	odunlarda
ayrılma		odundan	odunlardan
tamlayan		odunun	odunların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	odunum	odunlarım
	belirtme	odunumu	odunlarımı
	yönelme	odunuma	odunlarıma
	bulunma	odunumda	odunlarımda
	ayrılma	odunumdan	odunlarımdan
	tamlayan	odunumun	odunlarımın
2. tekil	yalın	odunun	odunların
	belirtme	odununu	odunlarını
	yönelme	odununa	odunlarına
	bulunma	odununda	odunlarında
	ayrılma	odunundan	odunlarından
	tamlayan	odununun	odunlarının
3. tekil	yalın	odunu	odunları
	belirtme	odununu	odunlarını
	yönelme	odununa	odunlarına
	bulunma	odununda	odunlarında
	ayrılma	odunundan	odunlarından
	tamlayan	odununun	odunlarının
1. çoğul	yalın	odunumuz	odunlarımız
	belirtme	odunumuzu	odunlarımızı
	yönelme	odunumuza	odunlarımıza
	bulunma	odunumuzda	odunlarımızda
	ayrılma	odunumuzdan	odunlarımızdan
	tamlayan	odunumuzun	odunlarımızın
2. çoğul	yalın	odununuz	odunlarınız
	belirtme	odununuzu	odunlarınızı
	yönelme	odununuza	odunlarınıza
	bulunma	odununuzda	odunlarınızda
	ayrılma	odununuzdan	odunlarınızdan
	tamlayan	odununuzun	odunlarınızın
3. çoğul	yalın	odunu odunları
	belirtme	odununu odunlarını
	yönelme	odununa odunlarına
	bulunma	odununda odunlarında
	ayrılma	odunundan odunlarından
	tamlayan	odununun odunlarının

Alt kavramlar

odun

iç odun,

göbek odunu,

olgun odun,

öz odun

Atasözleri

odun

• Boşboğazı ateşe atmışlar, odun yaş diye bağırmış
• Eşeği düğüne çağırmışlar, ya odun eksik, ya su demiş
• Halayıktan kadın olmaz, gül ağacından odun olmaz
• Ihlamurdan odun olmaz,beslemeden kadın olmaz
• Kapıyı kırarsan odun çok olur

Deyimler

• odun gibi

Kelime birliktelikleri

odun

odun borusu,

odun borusu öz suyu

odun özü,

odun talaşı,

odun yakıtı

Çeviriler

odun

• Afrikanca: hout (af)
• Almanca: Holz (de) n, Brennholz (de) n, Feuerholz (de) n
• Arapça: حطب‎ (ar), خشب‎ (ar)
• Arnavutça: dru (sq)
• Aymaraca: lawa (ay)
• Azerice: odun (az)
• Bretonca: keuneud (br)
• Çekçe: dříví (cs), palivové dřevo (cs)
• Çince: 木材 (zh)
• Danca: brænde (da), ved (da)
• Esperanto: brulligno (eo), ŝtipoj (eo)
• Estonca: puit (et)
• Farsça: هيزم‎ (fa), چوب‎ (fa)
• Felemenkçe: hout (nl), brandhout (nl)
• Fince: puuaine (fi), puuaines (fi), polttopuu (fi)
• Fransızca: bois (fr)
• Gagavuzca: odun (gag)
• Galce: coed tân (cy), cynnud (cy)
• Galiçyaca: leña (gl)
• Hintçe: जलाने की लकड़ी (hi) (jalāne kī lakṛī)
• İbranice: עץ‎ (he), בולי עץ‎ (he)
• İngilizce: wood (en), firewood (en)
• İspanyolca: leña (es)
• İsveççe: trä (sv), träämne (sv)
• İtalyanca: legna (it)
• Japonca: まき (ja)
• Katalanca: llenya (ca)
• Keçuva dili: llant'a (qu)
• Kürtçe: dar (ku)
• Lehçe: drewno (pl) n
• Macarca: fa (hu), tűzifa (hu)
• Norveççe: ved (no)
• Rumence: lemne de foc (ro)
• Rusça: древесина (ru) (drevesina), дрова (ru) (drova)
• Savahili dili: kuni (sw)
• Tatarca: utın (tt)
• Türkçe:

  Eski Türkçe: otun‎ (otk) (otun), çak çuk etmek‎ (otk) (çak çuk etmek)

  Osmanlı Türkçesi: اودون‎ (ota)

• Türkmence: oodun (tk)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: καυσόξυλο (el) (kafsóxylo), ξύλο για τζάκι (el) (xýlo gia tzáki)

Ek okumalar

• Vikipedi'de odun

Ön ad

odun (karşılaştırma daha odun, üstünlük en odun)

Odun yakıtlar

1. anlayışsız ve kaba

Çeviriler

odun

• Türkçe:

  Eski Türkçe: otun‎ (otk) (otun)

  Osmanlı Türkçesi: اودون‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "odun" maddesi

Azerice

Ad

odun

1. (bitki anatomisi) odun

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe ot‎ (ot)

Ad

odun

1. (bitki anatomisi) odun