bahçe

Türkçe[düzenle]

Köken[düzenle]

Osmanlı Türkçesi باغچه‎ (bāçe), o da Farsça ‎ (bāġça) (باغ‎ + چه‎).

Söyleniş[düzenle]

IPA^(anahtar): /bah.ˈt͡ʃe/
Heceleme: bah‧çe

Ad[düzenle]

bahçe (belirtme hâli bahçeyi, çoğulu bahçeler) bahçe -si

(biyoloji) insanların tabiat ve temel ihtiyaçlarının karşılandığı alan
(tarım) bostan
(tarım) sebze ve meyve, çiçek veya ağaç yetiştirilen yer
Alevi ve bağrışmaları gören kadın erkek herkes evimizin bahçesine doldu. — E. İ. Benice

Çekimleme[düzenle]

bahçe adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		bahçe	bahçeler
belirtme		bahçeyi	bahçeleri
yönelme		bahçeye	bahçelere
bulunma		bahçede	bahçelerde
ayrılma		bahçeden	bahçelerden
tamlayan		bahçenin	bahçelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	bahçem	bahçelerim
	belirtme	bahçemi	bahçelerimi
	yönelme	bahçeme	bahçelerime
	bulunma	bahçemde	bahçelerimde
	ayrılma	bahçemden	bahçelerimden
	tamlayan	bahçemin	bahçelerimin
2. tekil	yalın	bahçen	bahçelerin
	belirtme	bahçeni	bahçelerini
	yönelme	bahçene	bahçelerine
	bulunma	bahçende	bahçelerinde
	ayrılma	bahçenden	bahçelerinden
	tamlayan	bahçenin	bahçelerinin
3. tekil	yalın	bahçesi	bahçeleri
	belirtme	bahçesini	bahçelerini
	yönelme	bahçesine	bahçelerine
	bulunma	bahçesinde	bahçelerinde
	ayrılma	bahçesinden	bahçelerinden
	tamlayan	bahçesinin	bahçelerinin
1. çoğul	yalın	bahçemiz	bahçelerimiz
	belirtme	bahçemizi	bahçelerimizi
	yönelme	bahçemize	bahçelerimize
	bulunma	bahçemizde	bahçelerimizde
	ayrılma	bahçemizden	bahçelerimizden
	tamlayan	bahçemizin	bahçelerimizin
2. çoğul	yalın	bahçeniz	bahçeleriniz
	belirtme	bahçenizi	bahçelerinizi
	yönelme	bahçenize	bahçelerinize
	bulunma	bahçenizde	bahçelerinizde
	ayrılma	bahçenizden	bahçelerinizden
	tamlayan	bahçenizin	bahçelerinizin
3. çoğul	yalın	bahçesi bahçeleri
	belirtme	bahçesini bahçelerini
	yönelme	bahçesine bahçelerine
	bulunma	bahçesinde bahçelerinde
	ayrılma	bahçesinden bahçelerinden
	tamlayan	bahçesinin bahçelerinin