sebep

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /se.ˈbep/

Heceleme: se‧bep

Köken

(Arapça)

Ad

sebep (belirtme hâli sebebi, çoğulu sebepler) -bi

1. bir şeyin olmasına veya belli bir hâlde bulunmasına yol açan şey, neden

   Her medeniyet çöküş sebeplerini kendi içinde taşır. — C. Meriç

Çekimleme

sebep adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		sebep	sebepler
belirtme		sebebi	sebepleri
yönelme		sebebe	sebeplere
bulunma		sebepte	sebeplerde
ayrılma		sebepten	sebeplerden
tamlayan		sebebin	sebeplerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	sebebim	sebeplerim
	belirtme	sebebimi	sebeplerimi
	yönelme	sebebime	sebeplerime
	bulunma	sebebimde	sebeplerimde
	ayrılma	sebebimden	sebeplerimden
	tamlayan	sebebimin	sebeplerimin
2. tekil	yalın	sebebin	sebeplerin
	belirtme	sebebini	sebeplerini
	yönelme	sebebine	sebeplerine
	bulunma	sebebinde	sebeplerinde
	ayrılma	sebebinden	sebeplerinden
	tamlayan	sebebinin	sebeplerinin
3. tekil	yalın	sebebi	sebepleri
	belirtme	sebebiyi	sebeplerini
	yönelme	sebebiye	sebeplerine
	bulunma	sebebide	sebeplerinde
	ayrılma	sebebiden	sebeplerinden
	tamlayan	sebebinin	sebeplerinin
1. çoğul	yalın	sebebimiz	sebeplerimiz
	belirtme	sebebimizi	sebeplerimizi
	yönelme	sebebimize	sebeplerimize
	bulunma	sebebimizde	sebeplerimizde
	ayrılma	sebebimizden	sebeplerimizden
	tamlayan	sebebimizin	sebeplerimizin
2. çoğul	yalın	sebebiniz	sebepleriniz
	belirtme	sebebinizi	sebeplerinizi
	yönelme	sebebinize	sebeplerinize
	bulunma	sebebinizde	sebeplerinizde
	ayrılma	sebebinizden	sebeplerinizden
	tamlayan	sebebinizin	sebeplerinizin
3. çoğul	yalın	sebebi sebepleri
	belirtme	sebebiyi sebeplerini
	yönelme	sebebiye sebeplerine
	bulunma	sebebide sebeplerinde
	ayrılma	sebebiden sebeplerinden
	tamlayan	sebebinin sebeplerinin

Zıt anlamlılar

• netice, sonuç

Deyimler

ağırlaştırıcı sebep, hafifletici sebep, mucip sebep, mücbir sebep, ona sebep, sebep bilimi, sebep bilimsel, sebep değişkeni, sebep olma, sebep-sonuç, sebep sorumluluğu, sebeb-i nüzûl

Türetilmiş kavramlar

• müsebbip, sebepçe, sebepçi, sebepçik, sebepken, sebeple, sebepli, sebepsiz

Çeviriler

sebep

• Almanca: Ursache (de) d
• Arapça: سَبَب‎ (ar) e (sebeb)
• Arnavutça: arsye (sq) d
• Azerice: səbəb (az)
• Çekçe: důvod (cs) e, příčina (cs)
• Danca: årsag (da)
• Eski Türkçe: tegdeg‎ (otk) (tegdeg)
• Estonca: põhjus (et), süü (et)
• Faroe dili: orsøk (fo)
• Felemenkçe: aanleiding (nl) d, oorzaak (nl) d, reden (nl)
• Fince: syy (fi)
• Fransızca: cause (fr) d, motif (fr) e, raison (fr) d
• Gagavuzca: sebep (gag)
• İngilizce: cause (en), reason (en)
• İsveççe: orsak (sv)
• Lehçe: powód (pl) e
• Litvanca: kaltė (lt), priežastis (lt)
• Makedonca: причина (mk) d (priçina)
• Norveççe: årsak (no)
• Osmanlı Türkçesi: سبب‎ (ota)
• Rumence: cauză (ro) d
• Rusça: причина (ru) d (priçina), повод (ru) (povod), мотив (ru) (motiv)
• Türkmence: sebääp (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sebep" maddesi

Gagavuzca

Köken

Arapça سَبَب‎ (sebeb)

Söyleniş

• Heceleme: se‧bep

Ad

sebep

1. sebep

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki