dikmek

Türkçe

Eylem

dikmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi diker)

1. (dokuma) biçilmiş veya yırtılmış kumaş, deri, yara vb.ni iğneye geçirilmiş iplikle tutturmak
2. bir cismi dik olarak durdurmak
3. yetiştirmek için bir bitkiyi toprağa yerleştirmek
4. bardak, kadeh, testi vb. kapların içindekini bir çırpıda, bir solukta içmek
5. beklemek için birini bir şeyin başına getirmek
6. top, taş vb.ni dikine havaya atmak
7. yapı kurmak, inşa etmek
8. (spor) top vb.ni oyun alanında belirli bir yere koymak

Deyimler

nalları dikmek, ocağına incir ağacı dikmek, tüy dikmek

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: tikmək (az), əkmək (az)
• Çağatayca: tikmek‎ (chg)
• Eski Türkçe: tikmek‎ (otk) (tikmek)
• Estonca: õmblema (et)
• Felemenkçe: naaien (nl)
• Fince: ommella (fi), neuloa (fi)
• Fransızca: coudre (fr)
• İngilizce: sew (en)
• Macarca: varr (hu)
• Rusça: ставить (ru) (stavitʹ), сстроить (ru) (sstroitʹ)
• Türkmence: dikmek (tk), tikmek (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "dikmek" maddesi

Atasözleri

• Tandır başında bağ dikmek kolaydır

Türkmence

Eylem

dikmek

1. (dokuma) dikmek
2. kaldırmak
3. batırmak, saplamak

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.