uydurma
Türkçe
[düzenle]Ad
[düzenle]uydurma (belirtme hâli uydurmayı, çoğulu uydurmalar)
Çeviriler
[düzenle]Ön ad
[düzenle]uydurma (karşılaştırma daha uydurma, üstünlük en uydurma)
- gerçek dışı, uydurulmuş olan, yalan, sahte, asılsız, düzme
- Atatürk'ün Osmanlıcayı Türkçeleştirmek hususundaki güzel arzusunu bugünkü 'uydurma dilcilik' gayretine alet etmişiz. - B. Felek
- yeni biçim verilmiş
- Ben babamın eskilerinden uydurma şeylerle giyiniyordum. - H. Z. Uşaklıgil
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "uydurma" maddesi
Azerice
[düzenle]Ad
[düzenle]uydurma
- uydurma