bağlamak

Türkçe

Eylem

bağlamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bağlar) -r

1. bir şeyi yere veya şeye tutturmak

   Gemiyi iskeleye bağlamak.

2. düğümlemek

   İpi ipe bağlamak.

3. yaraya ilaç koyup bezle sarmak

   Yarayı bağlamak.

4. denk yapmak, paket yapmak

   Yatakları bağlamak.

   Eşyayı bağlamak.

5. anlaşma yapmak

   İşleri bugün sözleşmeye bağladı.

6. uyulması zorunlu olmak

   Anayasa hükümleri, yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare makamlarını, diğer kuruluş ve kişileri bağlayan temel hukuk kurallarıdır. - Anayasa

7. eklemek, bir araya getirmek, birleştirmek
8. başka bir işle uğraşamaz durumda olmak

   Bu iş beni bağladı.

9. sona erdirmek, bitirmek, tamamlamak
10. geçişi engellemek

    Bütün yolları bağlamışlar.

11. birini söz veya yazı ile bağlamak, taahhüt etmek, angaje etmek
12. büyü, muska vb.nin aracılığıyla birinin birtakım isteklerini veya yetkinliğini engellemek, yok etmek
13. gönlünü kazanmak

    Bu davranışınız beni size bağladı.

14. birinde bir şeye karşı ilgi, istek uyandırarak o şeye ilgi, yakınlık duymasını sağlamak
15. bütün ilgisini bir yerde yoğunlaştırmak

    Kızım, ne yapsak da seni bu eve bağlayabilsek acaba? - R. N. Güntekin

Deyimler

bel bağlamak, garaz bağlamak, göbek bağlamak, gönül bağlamak, gözünü bağlamak, işi sağlam kazığa bağlamak, örümcek bağlamak

Çeviriler

• Almanca: [Girdi?]tpos
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: bağlamaq (az)
• Eski Türkçe: bamak (tr), çekmek (tr), çoglamak (tr), köklemek (tr)
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: kiinnittää (fi), sitoa (fi), sulkea (fi)
• Fransızca: lier (fr)
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: bind (en), connect (en), fasten (en), tie (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kırım Tatarca: baylamak (crh)
• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Macarca: köt (hu)
• Tatarca: bäyläw (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bağlamak"