bağlamak
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Eylem[düzenle]
bağlamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bağlar) -r
- bir şeyi yere veya şeye tutturmak
- Gemiyi iskeleye bağlamak.
- düğümlemek
- İpi ipe bağlamak.
- yaraya ilaç koyup bezle sarmak
- Yarayı bağlamak.
- denk yapmak, paket yapmak
- Yatakları bağlamak.
- Eşyayı bağlamak.
- anlaşma yapmak
- İşleri bugün sözleşmeye bağladı.
- uyulması zorunlu olmak
- Anayasa hükümleri, yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare makamlarını, diğer kuruluş ve kişileri bağlayan temel hukuk kurallarıdır. - Anayasa
- eklemek, bir araya getirmek, birleştirmek
- başka bir işle uğraşamaz durumda olmak
- Bu iş beni bağladı.
- sona erdirmek, bitirmek, tamamlamak
- geçişi engellemek
- Bütün yolları bağlamışlar.
- birini söz veya yazı ile bağlamak, taahhüt etmek, angaje etmek
- büyü, muska vb.nin aracılığıyla birinin birtakım isteklerini veya yetkinliğini engellemek, yok etmek
- gönlünü kazanmak
- Bu davranışınız beni size bağladı.
- birinde bir şeye karşı ilgi, istek uyandırarak o şeye ilgi, yakınlık duymasını sağlamak
- bütün ilgisini bir yerde yoğunlaştırmak
- Kızım, ne yapsak da seni bu eve bağlayabilsek acaba? - R. N. Güntekin
Deyimler[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
çeviriler
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu "bağlamak" maddesi