bütün

Türkçe

Ad

bütün (belirtme hâli bütünü, çoğulu bütünler)

1. birlik, tamlık

   Şiirde bir bütünün lüzumuna inananlar bile mısralar arasında birtakım aralıklar kabul eder. -O. V. Kanık

Yazılışlar

بتون‏

Sözcük birliktelikleri

• bütün bütün

Çeviriler

• Fince: kokonaisuus (fi)
• Fransızca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: whole (en), entirety (en), perfektion (en)

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Ön ad

1. eksiksiz, tam

   Size bütün bir kış için kuru ot temin edecek. - N. Hikmet

2. çok sayıdaki varlık ve nesnelerin hepsi

   Bütün civar köylerde onu sevmeyen yoktu. - Y. K. Karaosmanoğlu

3. bozuk olmayan

   Bütün para.

4. parçalanmamış

Çeviriler

• Arapça: جميع‏‎ (ar)
• Azerice: bütün (az)
• Çuvaşça: пӗтӗм (cv) (pĕtĕm)
• Eski Türkçe: barça (tr), kamug (tr)
• Fince: kokonainen (fi), koko (fi)
• Fransızca: entier (fr)
• İngilizce: entire (en)
• İtalyanca: tutto (it)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Tatarca: böten (tt)
• Türkmence: bütevi (tk), bütiin (tk), hemme (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bütün"

Azerice

Ad

bütün

1. bütün
2. (dil bilimi) cümle

Eski Türkçe

Ön ad

1. doğru
2. dürüst
3. bütün

Gagavuzca

Ön ad

1. bütün

Köken

Eski Türkçe büt

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki