büyü

Ayrıca bakınız: böğ

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: bü‧yü

Ad

büyü (belirtme hâli büyüyü, çoğulu büyüler)

1. (mitoloji) tabiat kanunlarına aykırı sonuçlar elde etmek iddiasında olanların başvurdukları gizli işlem ve davranışlara verilen genel ad

   Akkız Ana, Hasan'a gönül vermenin bir büyü olduğunu, ne kadar anlatmışsa da kâr etmemiş. - H. E. Adıvar

2. karşı durulamaz güçlü etki

   Ondan tüten görünmez bir büyünün içinde titriyorum. - Y. Z. Ortaç

Eş anlamlılar

• afsun, bağı, efsun, füsun, sihir, tılsım

Atasözleri

• Bir fit bin büyü yerini tutar

Deyimler

• büyü bozulmak

Türetilmiş kavramlar

• büyüce, büyücü, büyülü, büyüsüz, büyüyken, büyüyle, büyüyse

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Zauber (de) e,
• Eski Türkçe: arvaş‎ (otk) (arvaş), arvış‎ (otk) (arvış), yalvı‎ (otk) (yalvı), yelvi‎ (otk) (yelvi)
• Fince: lumo (fi), taika (fi)
• Gagavuzca: büü (gag)
• İngilizce: charm (en), magic (en)
• Karaçay Balkarcası: halmeş (krc), hıynı (krc)
• Türkmence: doğaa (tk), ovsun (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "büyü" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de büyü