gönül
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Osmanlı Türkçesi گوڭل (göŋül) sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe 𐰚𐰇𐰭𐰠 (köŋül) sözcüğünden.
Ad[değiştir]
gönül (belirtme hâli gönlü, çoğulu gönüller) -lü
gönül hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
- (ruh bilimi) sevgi, istek, düşünüş, anma, hatır vb. kalpte oluşan duyguların kaynağı, sine
- Gönüllerin birbirine kaynaştığı o günler millî bayramlarımızdan biriydi. - O. S. Orhon
- (mecaz) istek, arzu
- Okumaya gönlün var mı?
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "gönül" maddesi
Atasözleri[değiştir]
- Arslan postunda, gönül dostunda
- Deniz dalgasız olmaz, gönül sevdasız olmaz
- Elvergisi, gönül
- Er kocar, gönül kocamaz
- Gönül bir sırça saraydır, kırılırsa yapılmaz
- Gönül düştü bir boka o da misk gibi koka
- Gönül ferman dinlemez
- Var adamın gencine, her gün gönlün incine. Var adamın kartına, otur gönül tahtına.
Gagavuzca[değiştir]
Ad[değiştir]
gönül
- gönül
Köken[değiştir]
- Eski Türkçe köngül
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki