zorunlu

Türkçe

Ön ad

zorunlu

1. kesin olarak gereksinim duyulan, zaruri, mecburi, ıztırari

   Tanzimat, gecikmiş de olsa zorunlu, kaçınılmaz bir atılımdı. - N. Cumalı

2. (felsefe) doğal olarak kaçınılması imkânsız olan

Karşıt anlamlılar

• olumsal

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: obligatorisch (de)
• Asturyasça: obligatoriu (ast)
• Estonca: kohustuslik (et), obligatoorne (et), sunduslik (et)
• Fince: pakollinen (fi), välttämätön (fi)
• Fransızca: obligatoire (fr), indispensable (fr)
• İngilizce: compulsory (en), obligatory (en), forced (en), indispensable (en), necessary (en)
• İsveççe: obligatorisk (sv)
• İtalyanca: obbligatorio (it)
• Lehçe: obowiązkowy (pl)
• Macarca: kötelező (hu)
• Özbekçe: majbur (uz), majburiy (uz)
• Rumence: obligatoriu (ro)
• Rusça: обязательный (ru) (obyazatelʹnıy)
• Yunanca: υποχρεωτικός (el) (ypochreotikós)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "zorunlu" maddesi