diş

Ayrıca bakınız: dis, dış

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi دیش‎, Eski Türkçe tiş‎ (tiş).

Hayvan dişi (1)

Testere dişi (2)

Sarımsak dişi (3)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈdiʃ/
• Heceleme: diş

[[

Ad

diş (belirtme hâli dişi, çoğulu dişler)

1. (anatomi) çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri
2. çark, testere, tarak gibi çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
3. sarımsak dilimi, karanfil v.s.'de dişe benzetilen tane
4. (zooloji) omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar
5. bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm

Çekimleme

diş adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		diş	dişler
belirtme		dişi	dişleri
yönelme		dişe	dişlere
bulunma		dişte	dişlerde
ayrılma		dişten	dişlerden
tamlayan		dişin	dişlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	dişim	dişlerim
	belirtme	dişimi	dişlerimi
	yönelme	dişime	dişlerime
	bulunma	dişimde	dişlerimde
	ayrılma	dişimden	dişlerimden
	tamlayan	dişimin	dişlerimin
2. tekil	yalın	dişin	dişlerin
	belirtme	dişini	dişlerini
	yönelme	dişine	dişlerine
	bulunma	dişinde	dişlerinde
	ayrılma	dişinden	dişlerinden
	tamlayan	dişinin	dişlerinin
3. tekil	yalın	dişi	dişleri
	belirtme	dişini	dişlerini
	yönelme	dişine	dişlerine
	bulunma	dişinde	dişlerinde
	ayrılma	dişinden	dişlerinden
	tamlayan	dişinin	dişlerinin
1. çoğul	yalın	dişimiz	dişlerimiz
	belirtme	dişimizi	dişlerimizi
	yönelme	dişimize	dişlerimize
	bulunma	dişimizde	dişlerimizde
	ayrılma	dişimizden	dişlerimizden
	tamlayan	dişimizin	dişlerimizin
2. çoğul	yalın	dişiniz	dişleriniz
	belirtme	dişinizi	dişlerinizi
	yönelme	dişinize	dişlerinize
	bulunma	dişinizde	dişlerinizde
	ayrılma	dişinizden	dişlerinizden
	tamlayan	dişinizin	dişlerinizin
3. çoğul	yalın	dişi dişleri
	belirtme	dişini dişlerini
	yönelme	dişine dişlerine
	bulunma	dişinde dişlerinde
	ayrılma	dişinden dişlerinden
	tamlayan	dişinin dişlerinin

Deyimler

azı dişi, canını dişine katmak, diş diş, diş geçirememek, diş göstermek, dişe diş, dişi bağrını kesmek dişini sıkmak, dişine göre olmak, kesici diş, köpek dişi, süt dişi

Türetilmiş kavramlar

dişçi, dişçik, dişli, dişsiz

Çeviriler

diş

• Afrikaanca: tand (af)
• Almanca: Zahn (de) e
• Arnavutça: dhëmb (sq)
• Arapça: سِنّ‎ (ar) d (sinn)
• Aymaraca: laka ch'aka (ay)
• Azerice: diş (az)
• Beyaz Rusça: зуб (be) (zub)
• Bretonca: dant (br)
• Bulgarca: зъб (bg) (zıb)
• Çekçe: zub (cs)
• Çince: 牙 (zh) (yá), 齒 (zh), 齿 (zh) (chǐ), 牙齒 (zh), 牙齿 (zh) (yáchǐ)
• Danca: tand (da) g
• Esperanto: dento (eo)
• Estonca: hammas (et)
• Farsça: دندان‎ (fa) (dandân)
• Felemenkçe: tand (nl)
• Fince: hammas (fi)
• Fransızca: dent (fr)
• Gagavuzca: diş (gag)
• Galce: dant (cy)
• Galiçyaca: dente (gl)
• Gucaratça: દાંત (gu) (dā̃t)
• Gürcüce: კბილი (ka) (ḳbili)
• Hintçe: दांत (hi) (dānt), दन्त (hi) (dant)
• İbranice: שן‎ (he)
• İngilizce: tooth (en)
• İrlandaca: fiacail (ga)
• İspanyolca: diente (es)

  Yahudi İspanyolcası: diente (lad)

• İsveççe: tand (sv) g
• İtalyanca: dente (it)
• Japonca: 歯 (ja) (は, ha)
• Karaçay-Balkarca: tiş (krc)
• Katalanca: dent (ca)
• Kmer dili: ធ្មេញ (km) (thménh)
• Korece: 이 (ko) (i)
• Kürtçe: diran (ku)
• Latince: dens (la)
• Lehçe: ząb (pl) e
• Litvanca: dantis (lt)
• Macarca: fog (hu)
• Magindanao dili: ngipen (mdh)
• Maranao dili: ngipen
• Marathi dili: दांत (mr) (dānt)
• Malayca: gigi (ms)
• Mari dili: пӱй (mhr) (püj)
• Moğolca: шүд (mn) (şüd)
• Norveççe tann (no)
• Özbekçe: tish (uz)
• Portekizce: dente (pt)
• Rumence: dinte (ro)
• Rusça: зуб (ru) (zub)
• Sırp-Hırvatça:

  Kiril: зуб (sh)

  Latin: zub (sh)

• Slovakça: zub (sk)
• Slovence: zob (sl)
• Somalice: ilik (so)
• Tayca: ฟัน (th) (fan)
• Tatarca: teş (tt)

  Kırım Tatarcası: tiş (crh)

• Ternate dili: ingi
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: دیش‎ (ota)

• Türkmence: diiş (tk), diş (tk)
• Ukraynaca: зуб (uk) (zub)
• Uygurca: چىش‎ (ug) (chish), chish (ug)
• Vepsice: hambaz (vep)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: δόντι (el) n (dónti)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "diş" maddesi

Atasözleri

• Baba koruk yer, oğlunun dişi kamaşır
• Dede koruk yer, torununun dişi kamaşır
• İşten artmaz, dişten artar
• Neler yedi bu diş ne altın oldu nede gümüş

Azerice

Söyleniş

Heceleme: diş

Köken

Eski Türkçe tiş‎ (tiş).

Ad

diş

1. (anatomi) diş

Ek okumalar

• Azerice Vikipedi'de diş

Gagavuzca

Söyleniş

Heceleme: diş

Köken

Eski Türkçe tiş‎ (tiş).

Ad

diş

1. (anatomi) diş

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Söyleniş

Heceleme: diş

Köken

Eski Türkçe tiş‎ (tiş).

Ad

diş

1. (anatomi) diş