dış

Ayrıca bakınız: dis, diş

Türkçe

Ad

dış (belirtme hâli dışı, çoğulu dışlar) -ını

1. herhangi bir cisim veya alanın sınırları içinde bulunmayan yer, hariç, iç karşıtı

   Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. - A. Haşim

2. bir konunun kapsamına girmeyen şey
3. görülen, içte bulunmayan yüzey

   Bardağın dışı kirli.

4. bir kimsenin görünüşü, durum ve davranışları
5. bireyin ötesinde bir varlığı olan

   Dış dünya.

6. (sinema, televizyon) açık havada geçen sahneleri içine alan çekim
7. (spor) bazı top oyunlarında karşı takım oyuncularının vuruşuyla topun kalenin bulunduğu taraftan dışarı çıkması, aut

Deyimler

dış dünya

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: xarici (az)
• Fince: ulkopuoli (fi)
• Gagavuzca: diş (gag)
• İngilizce: outside (en), exterior (en)

Ön ad

dış (karşılaştırma daha dış, üstünlük en dış)

[1] somut kavramlarda iki veya ikiden çok şeyde merkeze daha uzak olan

Bayram vali konağının dış kapısında, ellerini yine önünde kavuşturmuş taş gibi dimdik duruyordu. - A. Kulin

[2] yabancı ülkelerle ilgili

Dış siyaset. Dış ilişkiler.

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: dış (az), xaric (az)
• Çekçe: vnější (cs) venkovní (cs) zahraniční (cs)
• Fince: ulkoinen (fi), ulko- (fi)
• Fransızca: externe (fr)
• İngilizce: external (en)
• İtalyanca: esterno (it)

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "dış" maddesi

Azerice

Ad

dış

[1] dış

Gagavuzca

Ad

dış

[1] diş

Köken

[1] Eski Türkçe tash

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki