dış

Ayrıca bakınız: dis, diş

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈdɯʃ/
• Heceleme: dış

Ad

dış (belirtme hâli dışı, çoğulu dışlar)

1. bir kişinin davranışları, görünüşü ve hâli
2. bir konunun kapsamına girmeyen şey
3. görülen, içte bulunmayan yüzey

   Bardağın dışı kirli.

4. herhangi bir cisim alanın veya sınırları içinde bulunmayan yer, hariç

   zıt anlamlısı: iç

   Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. — A. Hâşim

5. (sinema, televizyon) açık havada geçen sahneleri içine alan çekim
6. (spor) bâzı top oyunlarında karşı takım oyuncularının vuruşuyla topun kalenin bulunduğu taraftan dışarı çıkması

   En az bir kelime ihtiva etmelidir!, aut

Çekimleme

dış adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		dış	dışlar
belirtme		dışı	dışları
yönelme		dışa	dışlara
bulunma		dışta	dışlarda
ayrılma		dıştan	dışlardan
tamlayan		dışın	dışların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	dışım	dışlarım
	belirtme	dışımı	dışlarımı
	yönelme	dışıma	dışlarıma
	bulunma	dışımda	dışlarımda
	ayrılma	dışımdan	dışlarımdan
	tamlayan	dışımın	dışlarımın
2. tekil	yalın	dışın	dışların
	belirtme	dışını	dışlarını
	yönelme	dışına	dışlarına
	bulunma	dışında	dışlarında
	ayrılma	dışından	dışlarından
	tamlayan	dışının	dışlarının
3. tekil	yalın	dışı	dışları
	belirtme	dışını	dışlarını
	yönelme	dışına	dışlarına
	bulunma	dışında	dışlarında
	ayrılma	dışından	dışlarından
	tamlayan	dışının	dışlarının
1. çoğul	yalın	dışımız	dışlarımız
	belirtme	dışımızı	dışlarımızı
	yönelme	dışımıza	dışlarımıza
	bulunma	dışımızda	dışlarımızda
	ayrılma	dışımızdan	dışlarımızdan
	tamlayan	dışımızın	dışlarımızın
2. çoğul	yalın	dışınız	dışlarınız
	belirtme	dışınızı	dışlarınızı
	yönelme	dışınıza	dışlarınıza
	bulunma	dışınızda	dışlarınızda
	ayrılma	dışınızdan	dışlarınızdan
	tamlayan	dışınızın	dışlarınızın
3. çoğul	yalın	dışı	dışları
	belirtme	dışını	dışlarını
	yönelme	dışına	dışlarına
	bulunma	dışında	dışlarında
	ayrılma	dışından	dışlarından
	tamlayan	dışının	dışlarının

Deyimler

• dış âlem, dış dünya

Türetilmiş kavramlar

• alfabe dışı,
• dış açı,
• dış ağ,
• dış alım,
• dış asalak,
• dış başkalaşım,
• dış bellek,
• dış döllenme,
• dış görünüş,
• dış kabuğu,
• dış sınırı,
• dış ticaret

Çeviriler

dış

• Azerice: xarici (az)
• Fince: ulkopuoli (fi)
• Gagavuzca: diş (gag)
• İngilizce: outside (en), exterior (en)
• Kürtçe: der (ku), derve (ku)
• Özbekçe: chet (uz), sirt (uz), sirtqi (uz), tash (uz), tashqi (uz)

Ön ad

dış (karşılaştırma daha dış, üstünlük en dış)

1. fert olmanın ötesinde bir varlığı olan

   Dış dünya.

2. somut kavramlarda iki veya ikiden çok şeyde merkeze daha uzak olan

   Bayram vali konağının dış kapısında, ellerini yine önünde kavuşturmuş taş gibi dimdik duruyordu. — A. Kulin

3. yabancı ülkelerle ilgili

   Dış ilişkiler. Dış siyaset. Dış ticaret.

Çeviriler

dış

• Almanca: Außen- (de)
• Azerice: dış (az), xaric (az)
• Çekçe: vnější (cs) venkovní (cs) zahraniční (cs)
• Fince: ulkoinen (fi), ulko- (fi)
• Fransızca: externe (fr)
• İngilizce: external (en)
• İtalyanca: esterno (it)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "dış" maddesi

Azerice

Söyleniş

• Heceleme: dış

Ad

dış

1. dış

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe tash‎ (tash).

Söyleniş

• Heceleme: dış

Ad

dış

1. (anatomi) diş

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki