hayvan

Türkçe

Söyleniş

• IPA: hajˈvan
• Heceleme: hay·van

Köken

Arapça حَيَوَان‏ (ḥayevān)

Ad

hayvan (belirtme hâli hayvanı, çoğulu hayvanlar)

1. (hayvan bilimi) duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratık
2. (hayvanlar) at, eşek, katır gibi türlü hizmetlerde kullanılan mahluk
3. kızılan bir kimseye söylenen söz

Deyimler

av hayvanı, besi hayvanı, binek hayvanı, borazan hayvanı, çan hayvanı, deniz hayvanı, dişi hayvan, gelir hayvanı, gösteri hayvanı, hayvan bilimi, hayvan derisi, hayvan postu, hayvan topluluğu, ılgı hayvanı, kara hayvanı, koşum hayvanı, kümes hayvanı, kürk hayvanı, memeli hayvan, su hayvanı, tarama hayvanı, terliksi hayvanı yük hayvanı

Çeviriler

• Afrikanca: dier (af) n
• Almanca: Tier (de) n
• Arapça: حَيَوَان‏‎ (ar) e (ḥayevān)
• Arnavutça: kafshë (sq)
• Azerice: heyvan (az)
• Başkurtça: мал (ba) (mal)
• Çekçe: zvíře (cs)
• Danca: dyr (da)
• Darice: حیوان‏‎ (prs) (hajva:n)
• Eski Türkçe: arsalık (tr)
• Estonca: loom (et)
• Farsça: حیوان‏‎ (fa)
• Fiji dili: manu (fj)
• Fince: eläin (fi)
• Fransızca: animal (fr) e
• Gagavuzca: hayvan (gag)
• Haitice: bèt (ht)
• Hausaca: dabba (ha)
• Hintçe: हैवान (hi) (haivān)
• Hollandaca: dier (nl) n
• İngilizce: animal (en)
• İspanyolca: animal (es)
• İsveççe: djur (sv) n
• İtalyanca: animale (it)
• İzlandaca: dýr (is)
• Karaçay Balkarcası: hayvan (krc)

• Kırımçakça: tuvar
• Kırım Tatarca: ayvan (crh)
• Kürtçe: ajel (ku), canewer (ku)
• Macarca: állat (hu)
• Marathi dili: जनावर (mr) (janāvar)
• Mari dili: янлык (mhr) (janlək)
• Norveççe: dyr (no) n
• Portekizce: animal (pt)
• Tatarca: xayvan (tt), xaywan (tt)
• Telugu dili: ప్రాణి (te) (prāṇi)
• Türkmence: canaver (tk), haýwan (tk)
• Uygurca: ھايۋان‏‎ (ug) (hayvan)
• Yahudi İspanyolcası: animal (lad)
• Modern Yunanca: ζώο (el) (zóo)

Üst kavramlar

• canlı, organizma

Türetilmiş kavramlar

• hayvanat, hayvanca, hayvancı, hayvancık, hayvanla, hayvanlı, hayvansa, hayvansı, hayvansız

Ön ad

hayvan

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
hayvan	daha hayvan	en hayvan

1. (mecaz) akılsız, duygusuz, hoyrat, kaba (kimse), hayvani, hayvansal

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "hayvan"

Atasözleri

• Hayvan koklaşa koklaşa, insan söyleşe söyleşe
• İnsan göre göre, hayvan süre süre
• İnsan sözünden, hayvan yularından tutulur

Gagavuzca

Köken

Arapça حَيَوَان‏ (ḥayevān)

Ad

hayvan

1. (hayvanlar) hayvan

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay Balkarcası

Köken

Arapça حَيَوَان‏ (ḥayevān)

Ad

1. (hayvanlar) hayvan