hayvan

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /hajˈvan/
• Heceleme: hay‧van

Köken

Osmanlı Türkçesi حيوان‎ sözcüğünden devralındı

Ad

hayvan (belirtme hâli hayvanı, çoğulu hayvanlar) -nı

hayvan hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (hayvan bilimi) duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratık, canlı
2. (hayvanlar) at, eşek, katır gibi türlü hizmetlerde kullanılan mahluk
3. kızılan bir kişiye söylenen söz

Çekimleme

hayvan adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		hayvan	hayvanlar
belirtme		hayvanı	hayvanları
yönelme		hayvana	hayvanlara
bulunma		hayvanda	hayvanlarda
ayrılma		hayvandan	hayvanlardan
tamlayan		hayvanın	hayvanların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	hayvanım	hayvanlarım
	belirtme	hayvanımı	hayvanlarımı
	yönelme	hayvanıma	hayvanlarıma
	bulunma	hayvanımda	hayvanlarımda
	ayrılma	hayvanımdan	hayvanlarımdan
	tamlayan	hayvanımın	hayvanlarımın
2. tekil	yalın	hayvanın	hayvanların
	belirtme	hayvanını	hayvanlarını
	yönelme	hayvanına	hayvanlarına
	bulunma	hayvanında	hayvanlarında
	ayrılma	hayvanından	hayvanlarından
	tamlayan	hayvanının	hayvanlarının
3. tekil	yalın	hayvanı	hayvanları
	belirtme	hayvanını	hayvanlarını
	yönelme	hayvanına	hayvanlarına
	bulunma	hayvanında	hayvanlarında
	ayrılma	hayvanından	hayvanlarından
	tamlayan	hayvanının	hayvanlarının
1. çoğul	yalın	hayvanımız	hayvanlarımız
	belirtme	hayvanımızı	hayvanlarımızı
	yönelme	hayvanımıza	hayvanlarımıza
	bulunma	hayvanımızda	hayvanlarımızda
	ayrılma	hayvanımızdan	hayvanlarımızdan
	tamlayan	hayvanımızın	hayvanlarımızın
2. çoğul	yalın	hayvanınız	hayvanlarınız
	belirtme	hayvanınızı	hayvanlarınızı
	yönelme	hayvanınıza	hayvanlarınıza
	bulunma	hayvanınızda	hayvanlarınızda
	ayrılma	hayvanınızdan	hayvanlarınızdan
	tamlayan	hayvanınızın	hayvanlarınızın
3. çoğul	yalın	hayvanı hayvanları
	belirtme	hayvanını hayvanlarını
	yönelme	hayvanına hayvanlarına
	bulunma	hayvanında hayvanlarında
	ayrılma	hayvanından hayvanlarından
	tamlayan	hayvanının hayvanlarının

Üst kavramlar

• canlı, organizma

Türetilmiş kavramlar

• hayvanat, hayvanca, hayvancı, hayvancık, hayvanla, hayvanlı, hayvansa, hayvansı, hayvansız

Deyimler

av hayvanı, besi hayvanı, binek hayvanı, borazan hayvanı, çan hayvanı, deniz hayvanı, dişi hayvan, gelir hayvanı, gösteri hayvanı, hayvan bilimi, hayvan derisi, hayvan postu, hayvan refahı, hayvan topluluğu, ılgı hayvanı, kara hayvanı, koşum hayvanı, kümes hayvanı, kürk hayvanı, memeli hayvan, su hayvanı, tarama hayvanı, terliksi hayvanı, yırtıcı hayvan, yük hayvanı

Çeviriler

duygu ve hareket yeteneği olan canlı

• Afrikanca: dier (af) n
• Almanca: Tier (de) n
• Arapça: حَيَوَان‎ (ar) e (ḥayevān)
• Arnavutça: kafshë (sq)
• Azerice: heyvan (az)
• Başkurtça: мал (ba) (mal)
• Bulgarca: хайван (bg) (hajvan)
• Çekçe: zvíře (cs)
• Danca: dyr (da)
• Eski Türkçe: arsalık‎ (otk) (arsalık)
• Estonca: loom (et)
• Farsça: حیوان‎ (fa)
• Felemenkçe: dier (nl) n
• Fiji dili: manu (fj)
• Fince: eläin (fi)
• Fransızca: animal (fr) e
• Gagavuzca: hayvan (gag)
• Haitice: bèt (ht)
• Hausaca: dabba (ha)
• Hintçe: हैवान (hi) (haivān)
• İngilizce: animal (en)
• İspanyolca: animal (es)
• İsveççe: djur (sv)
• İtalyanca: animale (it)
• İzlandaca: dýr (is)
• Karaçay Balkarcası: hayvan (krc)
• Kırımçakça: tuvar
• Kırım Tatarca: ayvan (crh)
• Kürtçe: ajel (ku), canewer (ku)
• Macarca: állat (hu)
• Marathi dili: जनावर (mr) (janāvar)
• Mari dili: янлык (mhr) (janlək)
• Norveççe: dyr (no) n
• Osmanlı Türkçesi: حيوان‎ (ota) (hayvan)
• Portekizce: animal (pt)
• Tatarca: xayvan (tt), xaywan (tt)
• Telugu dili: ప్రాణి (te) (prāṇi)
• Türkmence: canaver (tk), haýwan (tk)
• Uygurca: ھايۋان‎ (ug) (hayvan)
• Yahudi İspanyolcası: animal (lad)
• Yunanca: ζώο (el) (zóo)

Ön ad

hayvan

1. (mecaz) akılsız, duygusuz, hoyrat, kaba (kişi), hayvani, hayvansal

Çeviriler

akılsız

• Fince: eläimellinen (fi), eläin- (fi)

Atasözleri

• Hayvan koklaşa koklaşa, insan söyleşe söyleşe
• İnsan göre göre, hayvan süre süre
• İnsan sözünden, hayvan yularından tutulur

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "hayvan" maddesi

Gagavuzca

Köken

Osmanlı Türkçesi حيوان‎ sözcüğünden

Ad

hayvan

1. (hayvanlar) hayvan

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki