sert

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈseɾt
• Heceleme: sert

Köken

Farsça

Belirteç

sert

1. gönül kırıcı, katı, ters bir biçimde, sertçe

   Ben de ona bile bile sert çıkıştım. - A. Kabaklı

Karşıt anlamlılar

• yumuşak

Türetilmiş kavramlar

• sertlik

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: hart (de); wütend (de); penibel (de)
• Fince: kovasti (fi), ankarasti (fi)
• İngilizce: hard (en), raging (en), painstakingly (en)
• İsveççe: hårt (sv)

Ön ad

sert (karşılaştırma daha sert, üstünlük en sert) sert

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
sert	daha sert	en sert

1. çizilmesi, kırılması, kesilmesi veya çiğnenmesi güç olan, pek, katı, yumuşak karşıtı

   Sert tahta.

2. esnekliği az olan, kolayca eğilipbükülmeyen

   Tabakanın sert yaylı kapağını tak diye kapatıyor. - Tarık Buğra

3. kolay dayanılmayan, zor katlanılan, etkili, yumuşak karşıtı

   Sert iklim. Sert hava.

4. güçlü kuvvetli

   Kapıyı kapadı, döndü, sert adımlarla ilerledi. - M. Ş. Esendal

5. sarsıcı niteliği olan, çarpıcı, keskin

   Sert şarap. Sert tütün.

6. bağışlaması, hoşgörüsü olmayan

   Birçokları beni dik ve sert olduğum için belki sevmiyorlardı. - M. Ş. Esendal

7. gönül kırıcı, katı, ters
8. (mecaz) hırçın, öfkeli, hiddetli

   Zaten Atatürk'ün ne vakit öfkesine kapılarak herhangi bir kimseye karşı herhangi bir sert harekette bulunduğunu kim hatırlar? - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

9. (mecaz) titizlikle uygulanan, sıkı

   Sert bir yönetim.

10. (dil bilimi) ciğerlerden gelen havanın ağız boşluğundaki tam veya yarı kapalı engellerle çarpmasıyla oluşan, titreşimsiz, süreksiz, ötümsüz, tonsuz, sedasız

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈseɾt
• Heceleme: sert

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: hart (de); wütend (de); rigoros (de)
• Azerice: sərt (az)
• Gagavuzca: sert (gag)
• İngilizce: firm (en), hard (en), rough (en), severe (en), strict (en)
• İsveççe: hård (sv)
• Karaçay Balkarca: katı (krc)
• Lehçe: sztywny (pl)
• Özbekçe: dagʻal (uz), metin (uz), oʻtkir (uz), qattiq (uz), shaxdam (uz)
• Rusça: твёрдый (ru) (tvyórdıy)
• Tatarca: шарт (tt) (şart)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sert" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe särt

Ön ad

sert sert

1. sert

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki