sert

Türkçe

Söyleniş

IPA: ˈseɾt

Heceleme

Heceleme: sert

Köken

Farsça

Belirteç

sert

1. gönül kırıcı, katı, ters bir biçimde, sertçe

   Ben de ona bile bile sert çıkıştım. - A. Kabaklı

2. hırçın, öfkeli, hiddetli

   Zaten Atatürk'ün ne vakit öfkesine kapılarak herhangi bir kimseye karşı herhangi bir sert harekette bulunduğunu kim hatırlar? - Y. K. Karaosmanoğlu

3. titizlikle uygulanan, sıkı

   Sert bir yönetim.

Çeviriler

• Almanca: hart (de); wütend (de); penibel (de)
• Fince: kovasti (fi), ankarasti (fi)
• İngilizce: hard (en); raging (en); painstakingly (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Karşıt anlamlılar

• yumuşak

Türetilmiş kavramlar

• sertlik

Ön ad

sert

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
sert	daha sert	en sert

1. çizilmesi, kırılması, kesilmesi veya çiğnenmesi güç olan, pek, katı, yumuşak karşıtı

   Sert tahta.

2. esnekliği az olan, kolayca eğilipbükülmeyen
3. kolay dayanılmayan, zor katlanılan, etkili, yumuşak karşıtı

   Sert iklim. Sert hava.

4. güçlü kuvvetli

   Kapıyı kapadı, döndü, sert adımlarla ilerledi. - M. Ş. Esendal

5. sarsıcı niteliği olan, çarpıcı, keskin

   Sert şarap. Sert tütün.

6. bağışlaması, hoşgörüsü olmayan

   Birçokları beni dik ve sert olduğum için belki sevmiyorlardı. - M. Ş. Esendal

7. gönül kırıcı, katı, ters
8. (dil bilimi) ciğerlerden gelen havanın ağız boşluğundaki tam veya yarı kapalı engellerle çarpmasıyla oluşan, titreşimsiz, süreksiz, ötümsüz, tonsuz, sedasız

Söyleniş

IPA: ˈseɾt

Heceleme

Heceleme: sert

Çeviriler

• Almanca: hart (de); wütend (de); rigoros (de)
• Fince: kova (fi)
• İngilizce: hard (en); rough (en); severe (en), strict (en)
• İsveççe: hård (fi)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos-->

Türk lehçeleri

• Azerice: sərt (az)
• Gagavuzca: sert (gag)
• Karaçay Balkarca: katı (krc)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "sert"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe särt

Ön ad

sert

1. sert

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki