gırtlak

gırtl (belirtme hâli gırtlı, çoğulu gırtllar)

Ayrıca bakınız: boğaz

Türkçe

Ad

gırtlak (belirtme hâli gırtlağı, çoğulu gırtlaklar)

1. (anatomi) soluk borusunun üst bölümü, ümük, imik, hançere, larinks, ümük
2. yiyip içme

   Gırtlak derdi.

3. ses rengi, yapısı

Köken

Eski Türkçe Türkiye Türkçesi dışında pek kullanılmayan bu kelimenin Kırgızca kekirtek, Özbekçe hıgıkıldak versiyonları mevcuttur. Anlam ilgisini dikkate alarak, kelimenin tarihi metinlerde bağır-, seslen- anlamıyla kullanılan kıkır- (Türkmence gıgır) tabanından kıkır-t-la-k > gırtlak biçiminde türetildiğini düşünüyoruz.

Türk lehçeleri

• Azerice: qırtlaq (az)
• Gagavuzca: gırtlak (gag)

• Tatarca: tamaq töbe (tt)

Çeviriler

• Almanca: Kehlkopf (de) e
• Çince: 喉 (zh)
• Danca: strubehoved (zh)
• Fince: kurkunpää (fi)
• Fransızca: larynx (fr)
• Hollandaca: strottenhoofd (nl)
• İngilizce: larynx (en), throat (en)
• İspanyolca: laringe (es)
• İsveççe: struphuvud (sv), larynx (sv)

• İtalyanca: laringe (it)
• Japonca: 喉頭 (ja)
• Korece: 후두 (ko) (hudu)
• Latince: larynx (la)
• Lehçe: krtań (pl)
• Norveççe: strupehovud (no)
• Rusça: гортань (ru) (gortanʹ)
• Modern Yunanca: λάρυγγας (el) e (láryngas)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "gırtlak"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe käkir

Ad

gırtlak

1. (anatomi) gırtlak