kemik

Türkçe

Kemik

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ce.ˈmic/
• Heceleme: ke‧mik

Ad

kemik (belirtme hâli kemiği, çoğulu kemikler)

1. (anatomi) insanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü şekildeki sert organların genel adı

   eş anlamlıları: azım, sünük, süyek, üstühan

   Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı. — P. Safa

Çekimleme

kemik adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kemik	kemikler
belirtme		kemiği	kemikleri
yönelme		kemiğe	kemiklere
bulunma		kemikte	kemiklerde
ayrılma		kemikten	kemiklerden
tamlayan		kemiğin	kemiklerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kemiğim	kemiklerim
	belirtme	kemiğimi	kemiklerimi
	yönelme	kemiğime	kemiklerime
	bulunma	kemiğimde	kemiklerimde
	ayrılma	kemiğimden	kemiklerimden
	tamlayan	kemiğimin	kemiklerimin
2. tekil	yalın	kemiğin	kemiklerin
	belirtme	kemiğini	kemiklerini
	yönelme	kemiğine	kemiklerine
	bulunma	kemiğinde	kemiklerinde
	ayrılma	kemiğinden	kemiklerinden
	tamlayan	kemiğinin	kemiklerinin
3. tekil	yalın	kemiği	kemikleri
	belirtme	kemiğini	kemiklerini
	yönelme	kemiğine	kemiklerine
	bulunma	kemiğinde	kemiklerinde
	ayrılma	kemiğinden	kemiklerinden
	tamlayan	kemiğinin	kemiklerinin
1. çoğul	yalın	kemiğimiz	kemiklerimiz
	belirtme	kemiğimizi	kemiklerimizi
	yönelme	kemiğimize	kemiklerimize
	bulunma	kemiğimizde	kemiklerimizde
	ayrılma	kemiğimizden	kemiklerimizden
	tamlayan	kemiğimizin	kemiklerimizin
2. çoğul	yalın	kemiğiniz	kemikleriniz
	belirtme	kemiğinizi	kemiklerinizi
	yönelme	kemiğinize	kemiklerinize
	bulunma	kemiğinizde	kemiklerinizde
	ayrılma	kemiğinizden	kemiklerinizden
	tamlayan	kemiğinizin	kemiklerinizin
3. çoğul	yalın	kemiği	kemikleri
	belirtme	kemiğini	kemiklerini
	yönelme	kemiğine	kemiklerine
	bulunma	kemiğinde	kemiklerinde
	ayrılma	kemiğinden	kemiklerinden
	tamlayan	kemiğinin	kemiklerinin

Üst kavramlar

• iskelet

Alt kavramlır

kemik

• alın kemiği,
• aşık kemiği,
• atlas kemiği,
• baldır kemiği,
• bel kemiği,
• çekiç kemiği,
• dirsek kemiği,
• diz kapağı kemiği,
• elmacık kemiği,
• eti kemiği,
• eyeği kemiği,
• göğüs kemiği,
• gözyaşı kemiği,
• incik kemiği,
• kaburga kemiği,
• kafa kemiği,
• kalbur kemiği,
• kalça kemiği,
• kamış kemiği,
• karaca kemiği,
• kaval kemiği,
• kol kemiği,
• köprücük kemiği,
• kuru kemik,
• kuyruk kemiği,
• kuyruk sokumu kemiği,
• kürek kemiği,
• lades kemiği,
• mercimek kemiği,
• oynak kemiği,
• ön kol kemiği,
• örs kemiği,
• paryetal kemik,
• pazı kemiği,
• saban kemiği,
• sağrı kemiği,
• şakak kemiği,
• tırnak kemiği,
• tırnaksı kemik,
• topuk kemiği,
• uyluk kemiği,
• üzengi kemiği,
• yılankemiği

Atasözleri

kemik

• İt ağzını kemik tutar
• İtin duası kabul olsa gökten kemik yağar

Türetilmiş kavramlır

• kemik bilimi,
• kemik çatısı,
• kemik doku,
• kemik rengi,
• kemik soketi,
• kemik suyu,
• kemik veremi,
• kemik yalayıcı,
• kemik zarı
• kemikçe,
• kemikçi,
• kemikçik,
• kemikken,
• kemikle,
• kemikli,
• kemikse,
• kemiksiz

Çeviriler

kemik

• Afrikaanca: been (af) n
• Almanca: Knochen (de) e
• Aymaraca: ch'akha (ay)
• Azerice: sümük (az)
• Bulgarca: кокал (bg) (kokal)
• Çekçe: kost (cs) d
• Danca: ben (da), knogle (da)
• Ermenice: ոսկոր (hy) (oskor)
• Esperanto: osto (eo)
• Estonca: luu (et)
• Farsça: استخوان‎ (fa)
• Felemenkçe: bot (nl) n, been (nl) n
• Fince: luu (fi)
• Fransızca: os (fr) e
• Hausaca: ƙashi (ha)
• Haitice: zo (ht)
• İngilizce: bone (en)
• İnterlingua: osso (ia)
• İspanyolca: hueso (es) e

  Yahudi İspanyolcası: gueso (lad)

• İsveççe: ben (sv) n
• İtalyanca: osso (it) e
• Japonca: 骨 (ja) ほね (ja) [hone]
• Karaçay-Balkarca: süyek (krc)
• Katalanca: os (ca) e
• Latince: os (ka) (os)
• Lehçe: kość (pl) d
• Malgaşça: taolana (mg)
• Mokşa dili: пакарь (mdf) ( pakaŕ )
• Norveççe: ben (no)
• Portekizce: osso (pt) e
• Rumence: os (ro) e
• Rusça: кость (ru) d (kostʹ)
• Sırp-Hırvatça:

  Latin: kost (sh) d

• Slovence: kost (sl) d
• Somalice: laf (so)
• Şorca: сӧӧк (söök)
• Tatarca: söyäk (tt)

  Kırım Tatarcası: kemik (crh), süyek (crh)

• Tayca: กระดูก (th)
• Telugu dili: అస్తి (te) (asti)
• Türkçe:

  Eski Türkçe: süngük‎ (otk) (süngük), sünüg‎ (otk) (sünüg), sünük‎ (otk) (sünük)

• Türkmence: süňk (tk)
• Uygurca: sɵngək (ug)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: οστά (el) n (ostá), οστό (el) n (ostó), κόκκαλο (el) n (kókkalo)

Ek okumalar

• Vikipedi'de kemik

Ön ad

kemik (karşılaştırma daha kemik, üstünlük en kemik)

1. bu sert organdan, kemik yapılmış

   Kemik tarak.

Çeviriler

kemik

• Fince: luinen (fi), luu- (fi)
• İsveççe: av ben (sv)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kemik" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe kämik‎ (kämik).

Söyleniş

• Heceleme: ke‧mik

Ad

kemik

1. (anatomi) kemik

Kırım Tatarcası

Söyleniş

• Heceleme: ke‧mik

Ad

kemik

1. (anatomi) kemik

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki